Ανοιχτή Επιστολή Ευρωπαίων Ακαδημαϊκών κατά του Άρθρου 13 για το Φιλτράρισμα Περιεχομένου

Οι αντιδράσεις για την Οδηγία για τα Δικαιώματα Πνευματικής Ιδιοκτησίας στην Ενιαία Ψηφιακή Αγορά συνεχίζονται. Μετά από πρόσφατη Επιστολή από 50 Οργανώσεις της Κκοινωνίας των Πολιτών, όπως το  HUMAN RIGHTS WATCH, οι REPORTERS SANS FRONTIERS και το FREEDOM OF THE PRESS FOUNDATION  ενάντια στις διατάξεις φιλτραρίσματος που προτείνονται στο Άρθρο 13 της πρότασης της Επιτροπής,  μια Επιτροπή από περισσότερους από 50 Ακαδημαϊκούς υπέβαλε μια νέαΕ  που αντιτίθεται στο Άρθρο 13.

Ενημερώθηκα σχετικά από το διαδικτυακό τόπο του ELLAK.GR, το οποίο φιλοξενεί άρθρο από τον COMMUNIA-ASSOCIATION.ORG. Σύμφωνα με το άρθρο και στην δημοσίευση των Ακαδημαϊκών με τίτλο “THE RECOMMENDATION ON MEASURES TO SAFEGUARD FUNDAMENTAL RIGHTS AND THE OPEN INTERNET IN THE FRAMEWORK OF THE EU COPYRIGHT REFORM” που δημοσιεύθηκε στο SSRC και με το συντονισμό του καθηγητή MARTIN SENFTLEBEN (VU AMSTERDAM) τονίζουν τα κύρια προβλήματα που δημιουργεί το Άρθρο 13:

«Τα μέτρα που προβλέπονται στο άρθρο 13 της DSMD δύσκολα μπορούν να θεωρηθούν συμβατά με τα θεμελιώδη δικαιώματα και τις ελευθερίες που διασφαλίζονται βάσει των Άρθρων 8 (Προστασία των Προσωπικών Δεδομένων), 11 (Ελευθερία Έκφρασης) και 16 (Ελευθερία Άσκησης Επιχειρηματικής Δραστηριότητας) του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ. Η εφαρμογή των συστημάτων φιλτραρίσματος που θα προέκυπταν από την έγκριση του άρθρου 13μ θα επιβάρυνε δυσανάλογα τους παρόχους πλατφόρμων, ιδίως τους μικρούς και μεσαίους φορείς, και θα οδηγούσε στη συστηματική εξέταση προσωπικών δεδομένων, ακόμη και στις περιπτώσεις που δεν υπήρχε παραβίαση περιεχομένου. Τα συστήματα φιλτραρίσματος θα στερούσαν επίσης από  τους χρήστες,  την ελευθερίας έκφρασης που απορρέει από τις εκ του νόμου εξαιρέσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας, ιδίως το δικαίωμα της αναφοράς και το δικαίωμα στην παρωδία.

Η έγκριση του Recital 38 του DSMD θα οδηγούσε, επιπλέον, σε έναν περιορισμό της επιλεξιμότητας για το liability privilege που απορρέει από το Άρθρο 14 της οδηγίας για το ηλεκτρονικό εμπόριο. Το Recital 38 δεν αντικατοπτρίζει επαρκώς το σημερινό status quo στον τομέα του safe harbour για το hosting που προβλέπεται από το άρθρο 14 της οδηγίας για το ηλεκτρονικό εμπόριο. […] Λείπει η γενική απαίτηση της «γνώσης ή ελέγχου» του παραβιαζόμενου περιεχομένου που παράγει ο χρήστης. Ελλείψει αναφοράς σε αυτή την κεντρική απαίτηση, η αιτιολογική σκέψη 38 της οδηγίας DSMD είναι ελλιπής και δεν καταρτίζει ακριβή εικόνα των σημερινών εννοιολογικών περιγραμμάτων του safe harbour για τη φιλοξενία. […] Λόγω της αμφιλεγόμενης διατύπωσης της αιτιολογικής σκέψης 38 του DSMD, υπάρχει πραγματικός κίνδυνος να τροποποιηθεί σημαντικά η έννοια της ‘επικοινωνίας προς το κοινό’».

Με βάση την ανάλυσή τους, οι Ακαδημαϊκοί, υποστηρίζουν τη διαγραφή του Άρθρου 13 και των σχετικών αιτιολογικών σκέψεων και υποστηρίζουν την εναρμόνιση σε ολόκληρη την ΕΕ των κανόνων ευθύνης για τη φιλοξενία παρόχων, συμπεριλαμβανομένων των διαδικασιών “notice and takedown”

Αυτά τα ευρήματα ρίχνουν φως στην ανάγκη να αποσαφηνιστεί η ασυλία του παρόχου υπηρεσιών αντί να περιπλέκονται περαιτέρω τα νομικά κριτήρια αξιολόγησης. Μια περαιτέρω αποσαφήνιση των εφαρμοστέων κανόνων θα πρέπει να επεκτείνει την αρχή που ήδη αντικατοπτρίζεται στο κεκτημένο της ΕΕ, δηλαδή ότι οι πάροχοι υπηρεσιών δεν ευθύνονται για τις ενέργειες των χρηστών, τις οποίες δεν μπορούν ευλόγως να αναμένεται να γνωρίζουν και να ελέγχουν. Απαιτείται περαιτέρω διευκρίνιση του εν λόγω κανόνα για την προετοιμασία της ομοιόμορφης εφαρμογής της ασυλίας του παρόχου υπηρεσιών σε ολόκληρη την εσωτερική αγορά. Για λόγους ασφάλειας,  δικαίου και υψηλότερου επιπέδου εναρμόνισης, θα πρέπει να θεσπιστεί ένα καλά δομημένο ευρωπαϊκό νομοθετικό σχέδιο της διαδικασίας «notice and takedown», συνοδευόμενο από κατάλληλη διαδικασία  “counter notice”».

Είναι φανερό ότι υπάρχει αυξανόμενη συναίνεση από τους ακαδημαϊκούς σε όλη την Ευρώπη, ότι το Άρθρο 13 είναι ένα ελαττωματικό νομικό μέσο και θα πρέπει να διαγραφεί. Αυτό θα ανοίξει το χώρο για μια νομοθετική παρέμβαση για την αποσαφήνιση και εναρμόνιση των κανόνων της ΕΕ για τις πλατφόρμες περιεχομένου που παράγουν οι χρήστες, χωρίς να υπονομεύονται οι νομικές βάσεις της ψηφιακής οικονομίας στην ΕΕ, όπως η οδηγία για το ηλεκτρονικό εμπόριο.

Πηγή άρθρου: COMMUNIA-ASSOCIATION.ORG, το βρήκα στο ELLAK.GR.