Ελλάδα: πολλαπλάσια ακριβότερο Κόστος Στέγασης στην Ευρώπη. Αποβλέποντας στην υφαρπαγή της Κατοικίας;

Αναλύσεις Ιστολογίου

του Μιχάλη Μπούργου

Ελλάδα: η χώρα όπου η παγκόσμια οικονομική κρίση παρουσιάζει την κορύφωσή της, αλλά και η χώρα με το ακριβότερο Κόστος Στέγασης στην Ευρώπη! Είναι δυνατό αυτά τα δύο μεγέθη να συναντώνται μαζί σε μία οικονομία; Και όμως στην Ελλάδα της κρίσης, είναι! Και αναδεικνύουν το επόμενο στάδιο αυτής της κρίσης: την απώλεια της ιδιόκτητης κατοικίας από τα Νοικοκυριά! Προς όφελος «ετοιμοπόλεμων» εταιριών real estate και κορακιών!

Σκίτσο του Αρκά

Αλλά ας «αναγνώσουμε» με προσοχή τα στοιχεία που δημοσίευσε την προηγούμενη βδομάδα η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, τα οποία προέρχονται από την πρόσφατη έρευνα του HOUSING EUROPE, της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας  για τη Δημόσια, Συνεταιριστική και Κοινωνική Στέγη. Πρώτο σημαντικό δεδομένο της Ευρωπαϊκής αυτής έρευνα: όχι μιάμιση ή δύο, αλλά τέσσερις φορές ακριβότερα είναι τα Έξοδα Στέγασης για τα Νοικοκυριά στην Ελλάδα, σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη, τα οποία και υφίστανται υπερβολική επιβάρυνση αναφορικά με τις Δαπάνες Στέγασης! Μάλιστα είναι υπερδιπλάσιο, σε σύγκριση με τη δεύτερη χώρα της σχετικής λίστας!

Στην πρώτη θέση και πάλι η χώρα μας –στις αρνητικές πρωτιές διαπρέπουμε, είναι σίγουρο- καθώς παρουσιάζει πολλαπλάσια μεγαλύτερα Έξοδα Κατοικίας ως ποσοστό του διαθέσιμου Εισοδήματος των πολιτών της, συγκριτικά με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Συγκεκριμένα, το ποσοστό των Νοικοκυριών που κατοικούν στη χώρα και δαπανούν περισσότερο από το 40% του διαθέσιμου Εισοδήματός τους για την κάλυψη Αναγκών Στέγασης έχει εκτιναχθεί σε σχεδόν 41% του συνολικού αριθμού τους, όταν ο Ευρωπαϊκός μέσος όρος δεν ξεπερνά το 11,3%. Μάλιστα, η τάση είναι συνεχώς επιδεινούμενη, αν αναλογιστούμε ότι δύο χρόνια πριν το αντίστοιχο ποσοστό στην Ελλάδα διαμορφωνόταν σε 33%.

Στα Έξοδα Στέγασης υπολογίζονται οι δαπάνες:

- Ενοίκιο (για Ενοικιαστές)

- Δόση Στεγαστικού Δανείου (για Ιδιοκτήτες),

- Θέρμανσης,

- Ύδρευσης,

- Ηλεκτρικής Ενέργειας,

- Τηλεφωνίας

- Κοινοχρήστων.

Αν τώρα συνυπολογιστεί και η εκτόξευση της φορολογικής επιβάρυνσης, αντιλαμβάνεται κανείς ότι η κατοχή κατοικίας στην Ελλάδα συνιστά πλέον ένα κόστος το οποίο τα νοικοκυριά δεν μπορούν πλέον να υποστηρίξουν αν δεν να προχωρήσουν σε σοβαρές περικοπές άλλων εξόδων. Και τότε ακόμα, είναι αμφίβολο αν μπορούν να το υποστηρίξουν. Και με τον τρόπο αυτό, οι στρατηγικές ως προς την κατοικία που επιλέγουν και ακολουθούν οι κυβερνήσεις των μνημονίων, έναν μόνο μεσοπρόθεσμο στόχο έχουν: την ιδιοκτησία στην κατοικία!

Τα νούμερα άλλωστε είναι ξεκάθαρα, για τις επιλεγμένες σχετικές πολιτικές των τελευταίων χρόνων στην Ελλάδα:

·         Μεταξύ 2010 και 2015, οι Φόροι Κατοχής Ακινήτων αυξήθηκαν έξι φορές: από τα 500 εκατ. ευρώ σε 3 δισ. ευρώ

·         Μόνο το 2016, οι σχετικοί Φόροι αυξήθηκαν εκ νέου σε 3,5 δισ. ευρώ

Την ίδια στιγμή: τα έσοδα των νοικοκυριών υποχώρησαν σημαντικά (π.χ. μειώσεις μισθών και συντάξεων), ενώ άνοδο καταγράφουν και άλλες δαπάνες που συνδέονται με το ακίνητο, όπως ρεύμα, πετρέλαιο θέρμανσης. Επομένως: η στόχευση προφανής

Τι συμβαίνει τώρα, σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ένωση, της οποίας αποτελούμε μέλος: μεγάλωσε και άλλο η «ψαλίδα» μας με τις υπόλοιπες χώρες, στις οποίες το συγκεκριμένο διάστημα η οικονομική επιβάρυνση για δαπάνες κατοικίας δεν παρουσίασε ιδιαίτερη μεταβολή. Χαρακτηριστικό: η δεύτερη χειρότερη επίδοση μετά την Ελλάδα εντοπίζεται στη Ρουμανία, όπου όμως το αντίστοιχο ποσοστό των υπερβολικά επιβαρυμένων οικονομικά νοικοκυριών είναι λιγότερο από 20%! Δηλαδή λιγότερο από το μισό!

Το ζήτημα αυτό παρουσιάζει φυσικά διακριτά ταξικά χαρακτηριστικά: η αναλογία των Εξόδων Κατοικίας ως ποσοστό του διαθέσιμου Εισοδήματος των νοικοκυριών με μικρότερα εισοδήματα και δυσχερέστερη οικονομική θέση, εκτινάσσεται στο απίστευτο 90%!

Ένα ακόμα κρίσιμο πόρισμα της Έρευνας αυτής: η σημαντική μείωση του ποσοστού της ιδιοκατοίκησης στην Ελλάδα, το οποίο υποχώρησε στο 73,9%, το χαμηλότερο διαχρονικά για τη χώρα. Το ποσοστό αυτό βρίσκεται πλέον κοντά στον Ευρωπαϊκό μέσο όρο του 69,3%.

Το πρόβλημα δεν εστιάζεται μόνο στην προσπάθεια για υφαρπαγή κατοικίας, καθώς το Κόστους και για τους Ενοικιαστές φαντάζει δυσθεώρητο, σε σχέση με τους Ευρωπαϊκούς μέσους όρους, αν και φαίνεται συγκριτικά χαμηλότερο σε σχέση με τους ιδιοκτήτες ακινήτων. Έτσι, σύμφωνα με την έρευνα του Housing Europe, στην Ελλάδα το Κόστος Ενοικίασης ως ποσοστό επί του εισοδήματος έχει εκτιναχθεί σε 28,57% σήμερα, έναντι 24,8% το 2010.

Και η πορεία αυτή επιβάρυνσης της κατοικίας, σφυρίζοντας στα «κοράκια» και  προετοιμάζοντας παραγκουπόλεις … δυστυχώς συνεχίζεται !

The Factory Project, 27/10/2017