Καλό ταξίδι Τζιμάκο

Κάγκελα Παντού … Ένα από τα καλύτερα τραγούδια που γράφηκαν στη χώρα μας, κατά τη γνώμη μου. Για τη χώρα μας και τη γενιά μας. Και επίκαιρο όσο ποτέ.

Φωτογραφία του 1977, με τις «Μουσικές Ταξιαρχίες»

Έχω όλους τους δίσκους και τα cd του Τζιμάκου -ζήσαμε βλέπετε και την αλλαγή από βινύλιο σε cd- τον έχω παρακολουθήσει πολλές φορές ζωντανά, με έχει βρέξει μία φορά με το λάστιχο -σε μία από τις πρώτες εμφανίσεις που τον είδα, καθόμουν στα πρώτα τραπέζια και δεν πήρα την ομπρέλα που μου πρόσφερε- τον είδα σε τρεις διαφορετικές πόλεις -Βόλο, Αθήνα, Θεσσαλονίκη- με διαφορετικές παρέες και κοινωνικές καταστάσεις της χώρας και του λαού της. Σκεφτόμουν να πάω να παρακολουθήσω και την παράσταση τούτου του χειμώνα, να όμως που δεν πρόλαβα.

Σε λίγο, εκεί ψηλά, θα γελά βλέποντας την βαθιά ύπνωση και την πραγματική νέκρωση των δικών μας αντανακλαστικών, πίνοντας τσίπουρα με τον Παύλο και τους Νικόληδες.

Καλό ταξίδι Τζιμάκο.