Τα Χελιδονίσματα …

Χελιδόνα έρχεται, από Μαύρη θάλασσα.

Θάλασσα επέρασε. Έκατσε και λάλησε…

Μάρτης μας ήρθε, τα λουλούδια ανθίζουν,

Όξω ψύλλοι και κοριοί, μέσα υγεία και χαρά…

 

Χελιδονίσματα ... Πρωτομαρτιάτικο έθιμο της Β. Ελλάδας και των νησιών του Αιγαίου. Ένα μελωδικό καλωσόρισμα της Άνοιξης με ειδικά τραγούδια που έλεγαν τα παιδιά γυρίζοντας από σπίτι σε σπίτι κρατώντας στεφάνι λουλουδιών ή ένα κλαδί από κισσό και ομοίωμα χελιδονιού, που έχει ένα «μαγικό χαρακτήρα»:

Τα παιδιά, με το τραγούδι τους, επικαλούνται τα αληθινά χελιδόνια, να έρθουν στον τόπο τους και μαζί μ’ αυτά η άνοιξη. Η νοικοκυρά παίρνει λίγα φύλλα κισσού από το καλάθι της χελιδόνας, τα τοποθετεί στο κοτέτσι, για να γεννούν πολλά αυγά οι κότες, και δίνει ένα ή δυο αυγά στα παιδιά που ξεκινούν για άλλο σπίτι. Όπως είναι γνωστό, ο βαθυπράσινος κισσός είναι σύμβολο της αειθαλούς βλαστήσεως και θεωρείται μέσο ικανό να μεταδώσει τη θαλερότητα και τη γονιμότητα στις όρνιθες και τα άλλα ζώα.

Έπαιρναν για αμοιβή γλυκίσματα και χρήματα, κάτι ανάλογο με την αμοιβή από τα κάλαντα, δίνοντας ευχές για ευημερία και ευγονία.