Μείωση 30,3% στην Παραγωγή της Μεταποίησης και 50.000 λιγότερες Θέσεις Εργασίας, την περίοδο 2008-2013 στην Ελλάδα

Τη δραματική μείωση της παραγωγής της μεταποίησης στην Ελλάδα το διάστημα 2008-2013 και η ευθεία συσχέτιση του γεγονότος αυτού με την έκρηξη της ανεργίας στη χώρα, τεκμηριώνει το άρθρο της Δήμητρας Μανιφαβά από την Έντυπη Έκδοση της Καθημερινής, της Παρασκευής 22/9/2017, που στο διαδίκτυο μπορείτε να το βρείτε και στο ΣΥΝΔΕΣΜΟ.

Πηγή ΠΣΕ, ΕΔΕΑ, από την Καθημερινή

Κατά 30,3% υποχώρησε σωρευτικά την περίοδο 2008-2013 η βιομηχανική παραγωγή στην Ελλάδα, ενώ την ίδια περίοδο χάθηκαν πάνω από 50.000 θέσεις εργασίας στη μεταποίηση. Το εύκολο συμπέρασμα είναι ότι η συρρίκνωση αυτή οφείλεται στην οικονομική κρίση που ακολούθησε και κατ’ επέκταση στη μείωση της εγχώριας κατανάλωσης. Αυτή όμως είναι η μισή αλήθεια ή μάλλον το αποτέλεσμα μιας μακράς πορείας, κατά την οποία η ελληνική μεταποίηση χαρακτηρίστηκε από μεγάλη αύξηση του μοναδιαίου κόστους εργασίας, χωρίς ανάλογη αύξηση της παραγωγικότητας. Με άλλα λόγια, την εποχή των «παχιών αγελάδων» για την περαιτέρω ανάπτυξη της ελληνικής μεταποίησης χάθηκε πολύτιμο έδαφος και τώρα ο κλάδος αναζητεί διέξοδο μέσα κυρίως από τις εξαγωγές.

Σύμφωνα με έρευνα που διεξήγαγαν από κοινού το Κέντρο Εξαγωγικών Ερευνών και Μελετών του Πανελλήνιου Συνδέσμου Εξαγωγέων και το Κέντρο Ερευνών και Μελετών του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθηνών, ο μέσος ετήσιος ρυθμός μεταβολής του δείκτη βιομηχανικής παραγωγής το διάστημα 1995-2007 ήταν μόλις 0,6%, ενώ από το 2008, πρώτη χρονιά της ύφεσης, έως και το 2013 ο μέσος ετήσιος ρυθμός μεταβολής ήταν -6,3%. Το μοναδιαίο κόστος εργασίας (ΜΚΕ) αυξήθηκε σωρευτικά την περίοδο 1995-2011 κατά 86%, σημειώνοντας μέσο ετήσιο ρυθμό αύξησης 3,9%, όταν ο αντίστοιχος δείκτης του ΜΚΕ στις χώρες της Ε.Ε. αυξανόταν με μέσο ετήσιο ρυθμό 1,9%. Κατά την περίοδο 1995-2010, το μέσο ετήσιο κόστος εργασίας στη μεταποίηση αυξήθηκε κατά 117%, ενώ την ίδια περίοδο η παραγωγικότητα αυξήθηκε μόλις κατά 9%. Η τεράστια αυτή απόκλιση μεταφράζεται σε απώλεια ανταγωνιστικότητας για τα ελληνικά βιομηχανικά προϊόντα. Σύγκλιση μεταξύ των δύο δεικτών παρατηρείται κατά την περίοδο 2010-2013, οπότε το μέσο κόστος εργασίας μειώθηκε κατά 10%, ως αποτέλεσμα της βίαιης προσαρμογής που επέφερε το μνημόνιο.

Επιπλέον, την περίοδο που πράγματι... λεφτά υπήρχαν οι επενδύσεις ήταν λιγοστές. Ετσι, ενώ το διάστημα 1995-2000 χαρακτηρίζεται από υψηλούς ρυθμούς αύξησης των επενδύσεων σε όλους σχεδόν τους βιομηχανικούς κλάδους, τα επόμενα πέντε έτη ακολούθησαν πτωτική πορεία για να ανακάμψουν ελαφρώς το 2006 και το 2007. Συγκεκριμένα, ενώ το 2000 οι επενδύσεις στη μεταποίηση ανέρχονταν σε 2,49 δισ. ευρώ, το 2005 είχαν πέσει στο 1,8 δισ. ευρώ. Από το 2008, λόγω κρίσης, οι επενδύσεις κατέρρευσαν από τα σχεδόν 3 δισ. ευρώ σε 1,43 δισ. το 2011, 1 δισ. ευρώ το 2012 και 1,2 δισ. ευρώ το 2013.

Η αποβιομηχάνιση που είχε ξεκινήσει τη δεκαετία του ’80, συνεχίστηκε τη δεκαετία του ’90. Την περίοδο 1995-2005 εξαφανίστηκαν από τον χάρτη της ελληνικής μεταποίησης 2.438 βιομηχανικές επιχειρήσεις. Το 2009 υπήρχαν 4.098 επιχειρήσεις, ενώ το 2013 αυτές είχαν πλέον περιοριστεί σε 2.845. Αξίζει να σημειωθεί ότι τη δεκαετία του ’70 η ελληνική βιομηχανία συμμετείχε στο ΑΕΠ με ποσοστό 20%, απασχολούσε 400.000 εργαζομένους ή το 12% του συνόλου των απασχολουμένων. Σήμερα συμμετέχει στο ΑΕΠ με 5,4% και με 168.000 εργαζομένους ή το 4,5% του συνόλου των απασχολουμένων.

Από το 2014 η ελληνική μεταποίηση παρουσιάζει κάποια σημάδια ανάκαμψης, καθώς στρέφεται ολοένα και περισσότερο στις εξαγωγές. Την περίοδο 2009-2016 οι εξαγωγές έχουν καταγράψει σωρευτική αύξηση 44,4%.

ΠΗΓΗ: Έντυπη Έκδοση, ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ