Οικονομική
ανάλυση του Λεωνίδα Βατικιώτη στο ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ του, σχετικά με το Μνημόνιο
4, που από χθες είναι μία πραγματικότητα που για μία φορά ακόμα θα πρέπει να «συνηθίσουμε».
Τι
σημαίνει αυτό για τη ζωή μας; Ας ενημερωθούμε, για να προετοιμαζόμαστε:
Με ένα νέο υπερμνημόνιο, που εκτείνεται ως το 2021 δηλαδή
τρία χρόνια μετά τη λήξη του τρέχοντος τρίτου προγράμματος, βαθαίνοντας τη
φτώχεια ισοδυναμούν τα προαπαιτούμενα που ψήφισε στη Βουλή η κυβέρνηση την
Πέμπτη 18 Μαΐου, για να κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση, με 153 ψήφους.
Το νέο Μνημόνιο (3ο στη
σειρά που ψηφίζουν οι βουλευτές ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, μετά τη συμφωνία του Αυγούστου
του 2015 και τα προαπαιτούμενα μέτρα του Μαΐου του 2016) θα θυσιάσει στο βωμό των
δημοσιονομικών πλεονασμάτων όποια δυναμική αύξησης του ΑΕΠ υπήρχε. Ήδη, η
συρρίκνωση του ΑΕΠ κατά 0,5% το πρώτο τρίμηνο του 2017 ακυρώνει τις αισιόδοξες
προβλέψεις για τη μείωση της ανεργίας που είχαν ενσωματωθεί στον προϋπολογισμό
του τρέχοντος έτους. Καθόλου τυχαία η προοπτική αύξησης του ΑΕΠ για το 2017 που
περιλαμβάνεται στο Μεσοπρόθεσμο περιορίζεται στο 1,8%, πολύ πιο χαμηλά από το
2,7% που προέβλεπε ο κρατικός προϋπολογισμός.
Τα μέτρα που περιλαμβάνονται στο 4ο
Μνημόνιο κι έχουν ποσοτικοποιηθεί στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Δημοσιονομικών
Στόχων 2018-2021 ισοδυναμούν με λαίλαπα και μπορούν να διακριθούν σε τέσσερις
γενικές κατηγορίες:
Α.
Εισπρακτικά μέτρα
Β. Μέτρα
υπαρκτού φιλελευθερισμού
Γ.
Αντεργατικά μέτρα
Δ.
Ιδιωτικοποιήσεις
Αναλυτικά, στο ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ του Λεωνίδα Βατικιώτη. Το
άρθρο δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα KOMMON
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.