Βραβευμένες ταινίες μικρού μήκους από το 42ο Φεστιβάλ Δράμας στο ψηφιακό κανάλι της Στέγης

Το ψηφιακό κανάλι του Ιδρύματος Ωνάση ανανεώνει το πρόγραμμά του, με 11 βραβευμένες ταινίες μικρού μήκους Ελλήνων δημιουργών, οι οποίες ξεχώρισαν στο 42ο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας.

 

Η αφίσα του προγράμματος «Μεγάλο Σινεμά. Μικρές Οθόνες» του Ιδρύματος Ωνάση

Από τις 23 Ιουλίου έως τις 4 Αυγούστου, το πρόγραμμα «ΜΕΓΑΛΟ ΣΙΝΕΜΑ ΜΙΚΡΕΣ ΟΘΟΝΕΣ» συνεργάζεται με το Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας. 11 βραβευμένες μικρού μήκους ταινίες που έλαμψαν στο 42ο Φεστιβάλ Δράμας, το 2019, παρουσιάζονται σε ψηφιακές προβολές στο ΚΑΝΑΛΙ ΤΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΩΝΑΣΗ.

Παππούδες πρώην μηχανόβιοι, το πανηγύρι του Σωτήρος σε ένα μικρό χωριό, η επιθυμία να φτάσεις πραγματικά «σπίτι», ένας έφηβος που ζει με την απειλή της βίας, το μεγαλύτερο έγκλημα της ανθρωπότητας, εφηβικά σκιρτήματα στο επαρχιακό Τέξας, μια οικογένεια σε τρομερό δίλημμα, δύο παραδείγματα προς αποφυγή σε νέες περιπέτειες, βία και βανδαλισμοί σε έναν εξπρεσιονιστικό κόσμο, κορίτσια σε ένταση, αποχαιρετισμός στα φοιτητικά χρόνια.

Το Πρόγραμμα:

Από 23 έως 28 Ιουλίου:

Η Μελίσσα Αναστάση μάς υποδέχεται στον δύσκολο κόσμο ενός εφήβου σε ένα απομονωμένο αγρόκτημα, με την ταινία της, «Υπνοβατώντας». Ο Κωστής Θεοδοσόπουλος, με το «Ρουζ», μοιράζεται την ιστορία τριών κοριτσιών που δρουν σαν ασπίδα μεταξύ τους για να αντιμετωπίσουν την πατριαρχία. Η αίσθηση που έχει μια εγγονή για τα γηρατειά του παππού της, ενός πρώην μηχανόβιου με το παρατσούκλι Γκριζογένης Μάικλ, αποτυπώνεται από τον Γιώργο Καψανάκη στο πολυταξιδεμένο «Chopper». Ο Αντώνης Ντούσιας μάς ταξιδεύει σε έναν πολύχρωμο ζωγραφικό κόσμο σε βίαιες εποχές, με την ταινία κινουμένων σχεδίων «Βίαιη εξίσωση». Ο Στέλιος Κουπετώρης μάς μιλά για την κινητήρια δύναμη πίσω από τις ανθρώπινες πράξεις, μέσα από το καθημερινό μάθημα ενός δασκάλου, στο «W».

Από τις 30 Ιουλίου έως τις 4 Αυγούστου:

Η Άρτεμις Αναστασιάδου μάς θυμίζει εφηβικούς έρωτες, άγχη και αναζήτηση ταυτότητας στο «I Am Mackenzie». Μια υπεραιωνόβια γιαγιά κατακλύζει τις οθόνες μας με τα τραγούδια της νιότης της, στην «Κλεονίκη» της Άννας Αντωνοπούλου. Η Λήδα Βαρτζιώτη και ο Δημήτρης Τσακαλέας μάς μιλούν για τα δύσκολα «αντίο» στο τέλος της φοιτητικής ζωής, με το «Sad Girl Weekend». Ο Νικόλας Κολοβός, με ένα σπαραξικάρδιο μονοπλάνο, στρέφει το βλέμμα μας στο προσφυγικό με το «Index». Στο «Για χρόνια πλάγιαζα νωρίς» του Ιάκωβου Παναγόπουλου, παρακολουθούμε τη συγκινητική απεικόνιση της ιδιαίτερα δύσκολης καθημερινότητας που βιώνει μια οικογένεια. Ο Αλέξανδρος Παπαθανασόπουλος μάς εισάγει στον κόσμο των πρώην περιθωριακών μαθητών που έχαναν πάντα τους καλούς ρόλους στο σχολείο, με τη μαύρη κωμωδία «Pathologies of Everyday Life».

Αρκεί μια οθόνη, όσο μικρή κι αν είναι, για να ζήσουμε νέες εμπειρίες και στιγμές μέσα από τη ματιά καταξιωμένων και ανερχόμενων δημιουργών. Η κινηματογραφική εμπειρία δεν σταματά εδώ: ομιλίες για την τέχνη του σινεμά από καταξιωμένους σκηνοθέτες, όπως ο Werner Herzog, καθώς και νέα πρωτότυπα έργα που δημιουργήθηκαν μέσα σε 120 ώρες, στο πλαίσιο του πρότζεκτ ENTER, από ανερχόμενους δημιουργούς, όπως ο Βασίλης Κεκάτος, ο Γιώργος Ζώης και η Εύη Καλογηροπούλου, επιβεβαιώνουν ότι το σινεμά στο Ίδρυμα Ωνάση δεν σταματά να μας εκπλήσσει, να μας ταξιδεύει και να μας εμπνέει.

Πηγή: MONOPOLI