Τρίτη 25 Αυγούστου 2020

Ιράκ – Κρήτη, ένα δύσκολο ταξίδι. Της Εύης Παπαδάκη

Η Εύη Παπαδάκη μια νέα και ταλαντούχα δημοσιογράφος από την Κρήτη συναντήθηκε με ένα προσφυγόπουλο, εκεί κάπου στα νότια της Κρήτης και της ξεδίπλωσε την ιστορία του. O λόγος για τον Mohammed Alabdali από το Ιράκ. Γιατί έφυγε από το Ιράκ; Πως έφτασε στην Ελλάδα ; Πως είναι η ζωή του εδώ; Η δική του ιστορία ξεκινάει από τα 19 του χρόνια μέχρι και σήμερα που είναι 25 ετών .

 

 

Γιατί έφυγε ο Mohammed από το Ιράκ; Πως είναι η ζωή, η καθημερινότητα, εκεί;

«Όλα έχουν γίνει πάρα πολύ δύσκολα. Η αστυνομία δεν έχει καμία ισχύ στο Ιράκ. Οι άνθρωποι σχεδόν όλοι έχουν πάνω τους όπλα γιατί έτσι λύνουν τις  διαφωνίες τους εκεί. Κυκλοφορούν οι άνθρωποι στο δρόμο, βλέπουν δίπλα τους δολοφονίες και το θεωρούν φυσιολογικό. Όποιος είναι ανοιχτόμυαλος (μορφωμένος, καλλιτέχνης, κλπ) δεν μπορεί να επιβιώσει εκεί!»

Έτσι λοιπόν ο Mohammed Alabdali ήταν ένα μορφωμένο παιδί που του άρεσε η πληροφορική και η μουσική όπως και στην υπόλοιπη οικογένεια του. Όπως καταλαβαίνετε δεν τους χωρούσε το Ιράκ.

Όλα ξεκίνησαν όταν κάποιος μακρινός συγγενής της οικογενείας απήγαγε τον αδερφό του Μohammed νομίζοντας ότι θα «τους άλλαζε μυαλά». Αφού όμως δεν άλλαζαν μυαλά, οι άγραφοι νόμοι τους, έλεγαν ότι έπρεπε να πληρώσουν για να πάρουν πίσω το παιδί, όπως να αφήσουν το σπίτι τους και να εγκαταλείψουν το Ιράκ.

Έτσι και έγινε! Πήραν την οικογένεια τους και αρχικά, πήγαν σε μια άλλη περιοχή στο Ιράκ. Εκεί ο Μοhammed πήγε στο πανεπιστήμιο του, όμως για πολύ λίγο γιατί δυστυχώς τους κυνηγούσαν και εκεί! Καθώς ο Μοhammed πήγαινε να μορφωθεί, αυτή τη φορά προσπάθησαν να απαγάγουν τον ίδιο, ευτυχώς δεν τα κατάφεραν !

 

 

Φύγανε οικογενειακώς για την Ιορδανία.  Ήταν καλύτερη η κατάσταση εκεί;

Έφυγαν λοιπόν , τελείως από το Ιράκ και μεταφέρθηκαν στην Ιορδανία, οικογενειακώς! Εκεί η ζωή και το πανεπιστήμιο που τους ενδιέφερε, κόστιζε πολλά και οι άνθρωποι ήταν δύσκολο να ανταποκριθούν . Έτσι λοιπόν, αποφάσισαν να μείνει στην Ιορδανία,  οι γονείς του Mοhammed μαζί με την αδερφή του και ο ίδιος μαζί με τον αδερφό του να αποχωρήσουν!

Έφυγαν τα δυο αδέρφια και πήγαν στην Αττάλεια της Τουρκίας! Είχαν επικοινωνήσει με κάποιον από εκεί και αφού πήγαν, τους πήρε μετά από δύο μέρες με μια βάρκα μαζί με 40 άτομα ακόμα και τους έστειλε στο Καστελόριζο!

 

Τι έγινε όταν φτάσατε Ελλάδα;

Στο Καστελόριζο, μόλις έφτασαν, η αστυνομία τους κράτησε έγγραφα και κινητά και τους άφησε μόνο τα χρήματα. Μετά από 3 ημέρες έφυγαν από εκεί με συνοδεία της αστυνομίας και πήγαν στην Ρόδο στις φυλακές γιατί δεν υπήρχε κάποιος άλλος χώρος κράτησης.

Στις φυλακές τρεφόταν μια φορά την ημέρα , αν κάποιος ήθελε παραπάνω μόνο επί πλήρωμή αλλά ήταν δύσκολο και αυτό γιατί δεν είχαν την πολυτέλεια των χρημάτων, είχαν κάποια χρήματα από τις οικογένειες τους όμως δεν ήξεραν το μέλλον τους, άρα, έπρεπε να κάνουν αιματηρές οικονομίες.

Μετά από 23 ημέρες έφυγαν και πήγαν στην Κω , πάλι σε φυλακές όπου εκεί τρεφόταν δύο φορές την ημέρα. Εκεί ξεκίνησε η διαδικασία για το άσυλο. Περίμεναν 7 – 8 μήνες μέχρι να τακτοποιηθούν τα έγγραφα του κράτους έτσι ώστε να ξεκινήσει το άσυλο. Έπειτα μεταφέρθηκαν στην Αθήνα .

 

Τι κάνανε μόλις έφτασαν Αθήνα; Ποιες οι πρώτες του ενέργειες;

Από τα χρήματα που είχαν από την οικογένεια τους ενοικίασαν ένα σπίτι στην Κυψέλη. Αρχικά  ο Mohammed ξεκίνησε δουλειά σε ένα ξενοδοχείο καθώς μιλούσε άπταιστα αγγλικά.

Παράλληλα, ξεκίνησε μαθήματα ελληνικών, συνέχισε τις σπουδές  στην πληροφορική στην Social hacker academy. To ταλέντο του δεν άργησε να αναγνωριστεί, αφού, του έδωσε αμέσως δουλειά η εταιρία Artlimes . Εκείνη η εταιρία τον βοήθησε πάρα πολύ στη ζωή του και εργάζεται ακόμη και τώρα σε αυτή.

 

Με τη μουσική , τι έγινε τελικά;

Όσον αφορά τη μουσική: Βρήκε ένα παιδί στην σχολή που μάθαινε ελληνικά από τη Συρία και ένωσαν τα ταλέντα τους. Το παιδί από τη Συρία τραγουδούσε και ο Mohammed έπαιζε κρουστά. Μπήκαν στην διαπολιτισμική ορχήστρα της εθνικής λυρικής σκηνής .

Εκεί έμαθε να παίζει Kamancha δηλαδή περσική λύρα. Την αγαπούσε από παιδί αλλά λόγω Ιράκ δεν είχε καταφέρει να ασχοληθεί. Σε μία συναυλία στο Σταύρος Νιάρχος ήταν δίπλα στον Ιρλανδό, Ross Daly με υπεύθυνο ορχήστρας τον Χάρη Λαμπράκη και τον βιρτουόζο ορχήστρα Haig Yazdjian.

 

Όπως καταλαβαίνετε η ζωή του πλέον είναι εδώ , εργάζεται και αγαπάει την Ελλάδα και ότι κάνει για εκείνη. Υπόψιν, ακόμα περιμένει για το άσυλο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.