Μαρτυρίες ανθρώπων που «άντεξαν» τον εγκλεισμό με τη βοήθεια των ζώων.
Από την ημέρα που το lockdown προστέθηκε στο λεξιλόγιό μας και άλλαξε τη ζωή των πολιτών σε όλο τον πλανήτη, ο άνθρωπος στράφηκε στα ζώα για βοήθεια: αυξήθηκε η ζήτηση για κατοικίδια.
Κάποιοι αποφάσισαν να αποκτήσουν κατοικίδιο, άλλοι ανακάλυψαν- ή επιβεβαίωσαν- πόσο ένα ζώο μπορεί να τους βοηθήσει να αντέξουν μια δύσκολη κατάσταση. Η Φρανσέσκα Μπάλον ανήκει στη δεύτερη κατηγορία.
«Δεν ξέρω τι θα είχα κάνει χωρίς εκείνον», δηλώνει στο BBC η 24χρονη για τον Σον, τον σκύλο οδηγό της, στον οποίο πιστώνει το γεγονός ότι κατάφερε να αντέξει ένα χρόνο lockdown.
Η Μπάλον απέκτησε τον Σον πριν από τρία χρόνια, όταν άρχισε να επιδεινώνεται η όρασή της, κάτι που κλόνισε την αυτοπεποίθησή της. «Με βοήθησε τόσο πολύ με αυτό, ιδιαίτερα τον τελευταίο χρόνο. Το ότι πάω μαζί του βόλτα σημαίνει ότι έχω ακόμη έναν λόγο να βγω έξω και αυτό με εμπόδισε να χάσω την αυτοπεποίθησή μου», δηλώνει.
«Αρχικά, ήμουν πραγματικά νευρική με τις κοινωνικές αποστάσεις όταν περπατούσα, αλλά ο Σον φαίνεται ότι αντιλαμβανόταν το άγχος μου και γύριζε για να με καθησυχάσει. Επίσης είναι τόσο δραστήριος, οπότε δεν υπάρχει επιλογή παρά να βγω μαζί του και να περπατήσουμε κάθε ημέρα», περιγράφει.
Στην πανδημία από την άλλη Ραΐσα Ντάγια- που πάσχιζε με κατάθλιψη και άγχος για χρόνια- και Τσιπ έγιναν δίδυμο.
«Εργάζομαι ως stage manager και ένιωθα μεγάλο άγχος στο πρώτο lockdown, όταν έκλεισαν τα θέατρα. Δεν έβλεπα ένα τέλος στο lockdown και ένιωθα ότι είχα πέσει πραγματικά», λέει και προσθέτει ότι η απόκτηση του γάτου «μου έδωσε έναν λόγο να σηκωθώ από το κρεβάτι. Έχει μεγάλη αίσθηση της διασκέδασης και οι συγκάτοικοί μου επίσης τον λατρεύουν».
Επίσης, από τη στιγμή που απέκτησε τον Τσιπ, σταμάτησε να πηγαίνει σε ψυχολόγο. «Μου εξοικονόμησε χρήματα γιατί έχει τόσο θετικό αντίκτυπο. Προφανώς τα κατοικίδια δεν μπορούν να θεραπεύσουν τα πάντα, χρειάζομαι ακόμη φάρμακα, αλλά πραγματικά βοηθούν», συμπληρώνει.
Σε έρευνα του πανεπιστημίου του Γιορκ, που δημοσιεύθηκε στον περασμένο Σεπτέμβριο, το 90% από τους σχεδόν 6.000 μετέχοντες δήλωσαν ότι τα κατοικίδια τους βοήθησαν να διαχειριστούν καλύτερα, συναισθηματικά, το lockdown.
Μάλιστα, όπως δείχνει η περίπτωση της 16χρονης Μία, η βοήθεια αυτή μπορεί να έρθει ακόμη και από μακριά.
«Έχω αυτισμό και πραγματικά πάσχιζα να προσαρμοστώ στην αλλαγή στην κατ’οίκον διδασκαλία. Στο σχολείο έχουμε έναν σκύλο υποστήριξης, τον Μαξ που με βοήθησε να νιώσω άνετα όταν πάσχιζα με στρες», εξηγεί η 16χρονη στο BBC.
Λόγω του lockdown, δεν μπορεί να δει από κοντά τον Μαξ, όμως τακτικά λαμβάνει email με τα «νέα» του, μεταξύ άλλων φωτογραφίες του με διάφορα κοστούμια.
«Είναι τόσο ωραίο να ξυπνάω το πρωί, να ελέγχω τα email μου και να βλέπω μια φωτογραφία του. Είναι μια πραγματική ώθηση για την ημέρα και έχει κάνει τη διαφορά στο lockdown. Τα ζώα μας δίνουν τόσα πολλά και δεν περιμένουν κανένα αντάλλαγμα», συμπληρώνει η Μία.
Ανάλογη βοήθεια, από μακριά, παίρνουν και φοιτητές του Bath Spa University. Το πανεπιστήμιο τα τελευταία χρόνια έχει πρόγραμμα με σκύλους υποστήριξης, που επισκέπτονται την πανεπιστημιούπολη.
Όμως, λόγω των περιορισμών, δεν μπορούσαν να συνεχιστούν αυτές οι συναντήσεις, αλλά βρέθηκαν εναλλακτικοί τρόποι. Η Κάθριν, φοιτήτρια μουσικής, είναι ανάμεσα σε εκείνους που επωφελήθηκαν.
«Πάσχιζα τόσο να γνωρίσω ανθρώπους όταν ήρθα αρχικά στο πανεπιστήμιο και τα σκυλιά με βοήθησαν πραγματικά να το κάνω, αυτό μέσω του προγράμματος», δηλώνει.
«Κατά τη διάρκεια του lockdown κάναμε βιντεοκλήσεις με τους σκύλους, αν και δεν είναι πάντα οι καλύτεροι σε αυτό», συμπληρώνει γελώντας και προσθέτει:
«Όμως, είναι ένας υπέροχος τρόπος να παραμείνω σε επαφή με άλλους φοιτητές και με βοήθησε πραγματικά να νιώθω λιγότερο απομονωμένη».
Πηγή Φωτογραφίας: EPA
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.