Κώστας Καλδάρας: ΕΝ.ΚΛΩ. ... μια Ιστορία πολύ αληθινή.

- Κόκκινη κλωστή δεμένη...

Μια φορά κι ένα καιρό, η Νάουσα ήταν ένας τόπος που ευημερούσε. Σ' αυτό πρωταρχικό ρόλο έπαιζαν και τα εργοστάσια κλωστοϋφαντουργίας, που απασχολούσαν χιλιάδες εργαζόμενους. Από την πρώτη ημέρα που ήρθα για να μείνω μόνιμα με την οικογένεια μου στη Νάουσα, δεν υπάρχει ένας άνθρωπος που να μη μου έχει διηγηθεί ιστορίες για εκείνη την εποχή που σήμερα τον καιρό της κρίσης μοιάζουν σαν παραμύθι.

- Στην ανέμη τυλιγμένη...

Το 2012 που η εταιρεία κήρυξε πτώχευση, απασχολούσε μόνο λίγες εκατοντάδες εργαζόμενους κι από τότε φάνηκε να έρχεται το τέλος του παραμυθιού. Ανεργία, εγκατάλειψη, φτώχεια, όχι μόνο γα τους εργαζόμενους της κλωστοϋφαντουργίας, αλλά και για όλη τη Νάουσα, συμπαρασύροντας όλη την οικονομία της περιοχής. Τυλιγμένοι σε δικαστικές αποφάσεις, νομικά και οικονομικά τερτίπια, πολιτικές σκοπιμότητες, γραφειοκρατεία, οι εργαζόμενοι ξεκινούν έναν αγώνα που έμοιαζε άνισος.

- Δώσ'της κλώτσο να γυρίσει...

Ο αγώνας τους στη χρεοκοπημένη πλέον εταιρεία του πρώην ομίλου Λαναρά, είχε αρχίσει πριν εννιά χρόνια. Αφού δεν έγινε πράξη το αίτημα της αυτοδιαχείρισης, οι εργαζόμενοι δεν το έβαλαν κάτω. Με κάθε τρόπο, με κάθε ικμάδα δύναμης που τους είχε απομείνει, κατάφεραν να “γυρίσουν την ανέμη” και σήμερα να βρίσκονται ένα βήμα πριν τη νίκη! Με την τροποποίηση του πτωχευτικού κώδικα απ' την σημερινή κυβέρνηση, εφόσον βρεθεί επενδυτής πιστοποιημένα φερέγγυος και συγκεντρώσει το 20% των πιστωτών, μπορεί να υποβάλει στην κρίση του πτωχευτικού δικαστηρίου αίτηση για ορισμό νέας συνέλευσης των πιστωτών. Έτσι το δικαστήριο μπορεί να αποφασίσει πώς θα υλοποιήσει τη ρευστοποίηση της πτωχευτικής περιουσίας.

- Παραμύθι ν' αρχινίσει...

Έτσι βρέθηκε επενδυτής. Πρόκειται για ελληνική οικογένεια, η οποία έχει συστήσει κυπριακή εταιρεία με την επωνυμία Hellenic Partners for reconstruction and development Ltd., ενώ η χρηματοδότηση γίνεται μέσω επενδυτικού ταμείου από το Λουξεμβούργο (AIGLON) και ήδη έχει καταθέσει εγγυητική επιστολή ύψους 100 εκατ. Ευρώ. Η συμφωνία περιέχει και όρους όπως, ότι αρχικά θα απασχοληθούν περίπου 350 εργαζόμενοι (οι οποίοι θα έχουν μέσω συνεταιρισμού και το 20% της εταιρείας) και μετά την πρώτη πενταετία εκτιμάται ότι ο αριθμός θα διπλασιαστεί, ενώ οι συμβάσεις τους θα ακολουθούν τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας του 2009, με κατώτατο μισθό στα 750 ευρώ. Κι ενώ φαίνεται ένα αίσιο τέλος ή μια καινούργια αρχή σε αυτό τον αγώνα, εδώ μπαίνουν οι δράκοι των παραμυθιών, που ακούν σε νομικά κι αόριστα ονόματα, όπως “εισηγητής πτώχευσης”, ή συμφέροντα που έχουν «επενδύσει» στην εκποίηση της επιχείρησης κομμάτι κομμάτι. Όπλο τους είναι η καθυστέρηση με νομικά κόλπα (αφού ο επενδυτής έχει θέσει όριο την 30η Ιουνίου) και τα δικαστήρια κλείνουν την 1η Ιουλίου. Ντροπή!!!

Το κακό όμως είναι ότι υπάρχουν κι άλλοι κύκλοι, που μπροστά στην κομματική “καθαρότητα”, δεν βλέπουν τα αιτήματα των ανέργων, ούτε τον πολύχρονο αγώνα τους. Αν και είναι κι αυτοί εργαζόμενοι, άνθρωποι που γνωρίζουν και βλέπουν γύρω τους την ανέχεια, την ανεργία, την φτωχοποίηση ολόκληρου του τόπου μας, δεν καταφέρνουν να στηρίξουν έναν αγώνα που προέρχεται απ' τους ίδιους τους εργαζόμενους της κλωστοϋφαντουργίας και που σίγουρα αυτοί και οι οικογένειες τους έχουν τον πρώτο λόγο.

Για να μη μείνει όλη αυτή η προσπάθεια στα πλαίσια του παραμυθιού, πρέπει όλοι μας να σταθούμε δίπλα στους άνεργους, και μαζί στον αγώνα τους για την επαναλειτουργία της Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας.

Είναι υποχρέωση μας να συμπαρασταθούμε σε αυτό τον αγώνα. Είναι αγώνας επιβίωσης. Είναι αγώνας ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Είναι αγώνας για το μέλλον του τόπου μας.

Κώστας Καλδάρας