Τα Γιλέκα των Γάλλων. Του Ροβήρου Μανθούλη

Τα γιλέκα είναι το μεγάλο μυστήριο πίσω από μια τάξη που όταν γίνονται πολιτικές συγκρούσεις στους δρόμους αυτή συνήθως κάθεται στο σπίτι της. Άρθρο του σκηνοθέτη ΡΟΒΗΡΟΥ ΜΑΝΘΟΥΛΗ στο HUFFINGTONPOST.GR.

Anadolu Agency via Getty Images

 

Τι συμβαίνει στη Γαλλία; Ποιοι φορούν γιλέκο και γιατί; Τα ίδια με ρωτάει και ο φίλος μου ο Σπυρίδων. Ακούστε. 

Είναι η μόνη φορά στην ιστορία των μη επαγγελματικών συλλαλητηρίων που ξέρεις τι κοινωνικό σόι είναι αυτοί που φωνάζουν. Αυτοί που φορούν γιλέκα στη Γαλλία είναι αυτοί που έχουν αυτοκίνητο! Τους υποχρεώνει η Τροχαία. Για την περίπτωση βλάβης. Ποιοι είναι αυτοί που έχουν αυτοκίνητο; Σχεδόν οι ίδιοι που έχουν ή είχαν και στην Ελλάδα πριν μερικά χρόνια. Και οι μεν και οι δε φτωχαίνουν σήμερα. Αν ζεις σε πόλη το ποιο φτηνό σου μέσο κατέληξε να είναι το ταξί. Το αυτοκίνητό σου σήμερα αγαπητή μικρομεσαία τάξη είναι βάρος οικονομικό, είτε είσαι άνεργη, είτε είσαι συνταξιούχα, είτε μισθωτή. Η γαλλική μικρομεσαία τάξη υπερφορτώνεται σήμερα με πρόσθετο φόρο. Στα καύσιμα έστω. (Περιέργως και ο φόρος λέγονταντάξις στην αρχαία μας γλώσσα, ακόμα και το ταξί στην σημερινή!). 

Τα ”γιλέκα” στη Γαλλία τα κατάφερναν μέχρι σήμερα, παρ όλη την ακρίβεια. Ξαφνικά ο Μακρόν ασυλλόγιστα τους βάζει ένα πρόσθετο φόρο, όχι μεγάλο αλλά είναι η σταγόνα που κάνει να ξεχειλίσει το βάζο. Θα έχετε ακούσει ότι η Γαλλία είναι η μόνη από τις δυτικές χώρες στην οποία γίνονται κάθε τόσο επαναστάσεις ή τουλάχιστον εξεγέρσεις. Το 1936 είχαμε την απεργία που έφερε το Λαϊκό Μέτωπο, τρεις δεκαετίας μόνο ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΕΙΧΑΜΕ ΤΟΝ ΜΑΗ ΤΟΥ 68. Στην Γαλλική Επανάσταση είχαμε του Αβράκωτους σήμερα έχουμε τους ντυμένους! Με γιλέκα. Τα γιλέκα που έγιναν σημαίες. Το δυστύχημα είναι ότι οι κλασικοί κουκουλοφόροι φόρεσαν κι αυτοί γιλέκα! Γα να χωθούν στο «γιλέκειο» πλήθος και να σπάνε βιτρίνες μπροστά στα μάτια των αστυνομικών! Τα γνήσια γιλέκα νομίζουν ότι τα καλέσματα στο facebook τους ζητάνε περισσότερη δράση και σπάνε τζάμια κι′ αυτά! Πώς φτάσαμε σ′ αυτήν την αναρχία; 

Η κάθε νέα κυβέρνηση κληρονομεί ότι της έχει αφήσει η προηγούμενη. Τα καλά και τα κακά. Και νομίζει ότι θα τα καταφέρει καλύτερα μόνο που δεν την αφήνουν τα κακά της προηγούμενης. Ώσπου να τα διορθώσει, θα πέσει και θα αντικατασταθεί. Αυτό γίνεται πιο φανερό από την (καινούρια) κρίση και ύστερα. Στην Ελλάδα τα κακά ήταν χειρότερα και η δυσωδία μεγαλύτερη, στη Γαλλία ο κόσμος είχε δει καλύτερες μέρες παλαιότερα. (Όπως και στην Ελλάδα άλλωστε). 

Τα κακά άρχισαν από τον Σαρκοζί, συνεχίστηκαν από τον Ολάντ και τώρα από τον Μακρόν. Ο οποίος θεωρούσε τον εαυτό του σπουδαίο, κάτι σαν την θεία δίκη. Οι Γάλλοι τον ονομάζουν ειρωνικά Ζούπιτερ, δηλαδή … Δία! Και αποδείχτηκε νούλα. Στις προεδρικές εκλογές το είχαν μυριστεί και έκαναν μια συγκλονιστική αποχή. Και είχαν δίκιο. Ο Μακρόν είναι ένας φρέσκος-φρέσκος τεχνοκράτης την γλώσσα του οποίου κανείς δεν την καταλαβαίνει. Οπότε δεν πείθει. Από τη στιγμή που αυξάνει τους φόρους, ίσως όχι τους έμμεσους αλλά τους άμεσους, από τη στιγμή που κατέβασε την φορολογία των πολύ πλουσίων αμέσως μόλις ήρθε, οι Γάλλοι τον μυρίστηκαν ότι είναι εκπρόσωπος της ολιγαρχίας και του λένε να παρατηθεί! 

Τα γιλέκα αυτά είναι μα εξέγερση. Όχι των εργατών (οι οποίοι κερδίζουν ίσως περισσότερα από τα γιλέκα). Τα γιλέκα είναι μια χαμηλή μεσαία τάξη. Αυτή είναι που υποφέρει. Ο εργάτες είναι οι ξένοι μετανάστες (περί τα 10 εκατομμύρια) οι χωρίς αυτοκίνητο. Που παίρνουν το μετρό. Οι γηγενείς είναι η μικρομεσαία τάξη, αυτή που έκανε και την Γαλλική Επανάσταση. Αυτοί έχουν χάσει το παλαιότερο επίπεδο ζωής. Έχουν (ακόμα) αυτοκίνητο και είναι αυτοί που καλούνται να πληρώσουν τον καινούριο φόρο στις βενζίνες και στα πετρέλαια. Αυτοί είναι οι άνεργοι (πολύ πάνω από 10% αν υπολογίσουμε και αυτούς που δεν πέρασαν στην ανεργία μετά από ένα πόστο). Αυτοί είναι οι συνταξιούχοι των οποίων η σύνταξη μειώνεται ενώ όλα τα άλλα αυξάνουν (ενοίκια, εισιτήρια, νερό, γκάζι, θέρμανση, φόροι, ιατρική περίθαλψη, κλπ). Το κόστος ζωής σ′ αυτήν την κατηγορία πολιτών έχει γίνει αβάστακτο. Τώρα που υπάρχει το ιντερνέτ και το facebook (που δεν υπήρχαν παλιά) εκατομμύρια πολίτες συζητάνε, συνεννοούνται και ξεσηκώνονται. Δεν χρειάζονται πολιτικούς. Το πώς λειτουργεί το κράτος το ξέρουν απέξω και ανακατωτά και απαιτούν άνοδο του βιοτικού τους επιπέδου. 

Τα γιλέκα είναι το μεγάλο μυστήριο πίσω από μια τάξη που όταν γίνονται πολιτικές συγκρούσεις στους δρόμους αυτή συνήθως κάθεται στο σπίτι της. Μια τάξη που δεν έχει καμιά εμπειρία πολιτικών αγώνων και θέλει να βγει από την αφάνεια, να μιλάνε και γι′ αυτήν τα Μέσα Ενημέρωσης. Να δίνει κι′ αυτή συνεντεύξεις! Τα κανάλια είναι γεμάτα από γιλέκα και γιλεκάκια. Που κατεβαίνουν σήμερα στους δρόμους, αλλά ενώ όλοι οι άλλοι περιορίζονται στην Πλατεία της Βαστίλης αυτά θέλουν να παρελάσουν στα Ηλύσια Πεδία! Γιατί αυτά είναι η Γαλλία. Παλαιότερα η πλειοψηφία παντού ήταν οι προλετάριοι και οι αγρότες. Σήμερα η πλειοψηφία παντού είναι οι μικρομεσαίοι. Μια τάξη που γεννήθηκε στην Αναγέννηση, όταν οι αγρότες έγιναν υπάλληλοι. Μια τάξη που ήταν πάντα οι υπάκουοι πολίτες. Ε, λοιπόν σήμερα θα βγουν από τα σπίτια τους, χωρίς αρχηγό, χωρίς πρόγραμμα, χωρίς να γνωρίζονται μεταξύ τους! Οι αρχαίοι θα τους ονόμαζαν όχλο. Αλλά οι πολιτικές συμβάσεις θα τους αναγκάσουν να οργανωθούν! Για να μπορεί να τους ελέγχει ο κρατικός μηχανισμός. 

Δεν νομίζω ότι η κυβέρνηση έχει μεγάλα οικονομικά περιθώρια για να βρει ικανοποιητικές λύσεις στα αιτήματα αυτής της τάξης. Στο μεταξύ όλα τα γκάλοπ δείχνουν τους Γάλλους να υποστηρίζουν τα γιλέκα (80%!) χώρια που πολλοί βουλευτές του Μακρόν αρχίζουν να βάζουν νερά. Δεν βλέπω λύση γιατί από τη μια μεριά έχεις μια κυβέρνηση που δεν ξέρει από… δημαγωγία, για να καθησυχάσει (να κοροϊδέψει αν θέλετε!) τα πλήθη και από την άλλη έναν κόσμο που είναι ασυνήθιστος στις διεκδικήσεις και κάνει σπασμωδικές ενέργειες. 

Λυπάμαι που θα το πω, αλλά τίποτα δεν με πείθει ότι, στη Γαλλία ή στην Ελλάδα, θα δούμε σύντομα καλύτερες μέρες. Η διεθνής οικονομία, ή τουλάχιστον η εικόνα της, βρίσκεται σε ύφεση, πλην της Κινέζικης (μέχρι τώρα), η διεθνής ανοησία βλέπει απαθής να αυξάνομαι οι γελοίες εστίες πολέμου (όρα Ουκρανία) και οι παγκοσμίως αμόρφωτοι καταστρέφουν, ενσυνείδητα θα έλεγε κανείς, δηλαδή δολοφονικά, το περιβάλλον μας. 

Τουλάχιστον οι πολίτες να γνωρίζουν το ”μη χείρον βέλτιστον” όταν πρόκειται να ψηφίσουν. Για να μπορούμε να λέμε στην κυβέρνηση ”το γιλεκάκι που φορείς εγώ το′ χω ραμμένο”!

Πηγή: HUFFINGTONPOST.GR