Δωρεάν Προσβάσιμες ΟΛΕΣ οι Επιστημονικές Δημοσιεύσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση

Σε μια κίνηση που αψηφά το κατεστημένο των επιστημονικών εκδόσεων, οι χώρες-μέλη της ΕΕ συμφώνησαν ότι μέχρι το 2020 όλες οι επιστημονικές έρευνες που διενεργούνται με δημόσιο χρήμα θα πρέπει να είναι δωρεάν προσβάσιμες.

Ο επιστημονικός τύπος κυριαρχείται σήμερα από μεγάλους εκδοτικούς οίκους που χρεώνουν συνδρομές, τις οποίες ακόμα και τα μεγαλύτερα πανεπιστήμια δυσκολεύονται να πληρώνουν. Το μοντέλο αυτό συναντά αντιδράσεις τα τελευταία χρόνια, καθώς πολλοί επιστήμονες θεωρούν παράλογο να πληρώνουν προκειμένου να έχουν πρόσβαση σε έρευνες που χρηματοδοτήθηκαν από χρήματα των φορολογούμενων.

Αυτό το ΠΣΚ, 3-4-5 Ιουνίου, στην Ακαδημία Πλάτωνα: 5ο Φεστιβάλ Αλληλέγγυας και Συνεργατικής Οικονομίας

Ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον φεστιβάλ, τόσο για τη θεματική του, όσο και για τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της διοργάνωσή του, θα πραγματοποιηθεί το Παρασκευο – Σαββατο - Κύριακο που μας έρχεται, 3, 4  και 5 Ιουνίου, στην περιοχή του πάρκου της Ακαδημίας Πλάτωνος.

Είναι το «Φεστιβάλ Αλληλέγγυας και Συνεργατικής Οικονομίας» και για διοργανώνεται για πέμπτη (5^η) συνεχόμενη χρονιά «από τα Κάτω», από μέλη διαφόρων δικτύων αλληλεγγύης, συνεργατικών πρωτοβουλιών καινοτόμων και Αυτοδιαχειριζόμενων δομών.

Τις ημέρες του Φεστιβάλ θα βρισκόμαστε και εμείς, εθελοντές για την υλοποίηση του «από τα Κάτω» Σχεδίου για την περιοχή της Ημαθίας, με αφορμή την προοπτική επανεκκίνησης της ΕΝΚΛΩ, στον Κόμβο «Οικονομίας και Συνεργατικότητας». Θα είναι χαρά μας να βρεθούμε από κοντά και να γνωριστούμε.

Μαθητές παρασκευάζουν μπύρα με «Άρωμα Ολύμπου» και γίνεται ανάρπαστη

Κονταριώτισσα! Ριζωμένη στους πρόποδες του Ολύμπου, εδρεύει στις εύφορες πεδινές εκτάσεις που ποτίζονται από τα νερά του μυθικού αυτού βουνού. Αγροτικές κυρίως οι οικογένειές μας, από πολύ παλιά καλλιεργούν και εκμεταλλεύονται τα κτήματά τους παράγοντας ποιοτικά αγροτικά προϊόντα, μέλι, ελιές, λάδι, καπνά, ακτινίδια, αρωματικά βότανα, και πολλά άλλα προϊόντα. Εμείς όμως, οι νέοι, εύκολα εγκαταλείπουμε τη γη των γονιών μας για να αναζητήσουμε αλλού την επαγγελματική μας αποκατάσταση, απογοητευμένοι από το πενιχρό εισόδημα που προέρχεται από την πρωτογενή αυτή αγροτική παραγωγή. 

Σχεδόν άγνωστη στις οικογένειές μας είναι η δευτερογενής παραγωγή, η μεταποίηση δηλαδή των προϊόντων που παράγουν, σε προϊόντα με πολύ μεγαλύτερη προστιθέμενη αξία. Έτσι, με την παρότρυνση και την καθοδήγηση του καθηγητή της χημείας του Λυκείου μας, Γρηγόρη Καλόμοιρου, αποφασίσαμε να συμμετέχουμε σε μια προσπάθεια δημιουργίας μιας εικονικής μαθητικής επιχείρησης με στόχο την κατανόηση της αξίας της μεταποίησης, και του τρόπου με τον οποίο μια απλή ιδέα μπορεί να υλοποιηθεί σε μια προσοδοφόρα επαγγελματική διέξοδο, που θα μας κρατήσει στον τόπο μας, προσφέροντας σ΄ αυτόν την ανάπτυξη που τόσο έχει ανάγκη.

Η «Ανοικτή Συνέλευση Μηχανικών για ένα «εναλλακτικό μοντέλο πολιτικής-οικονομικής οργάνωσης από τα κάτω»

Με χαρά μου πληροφορήθηκα από φίλους ότι η αρκετά δραστήρια «Ανοικτή Συνέλευση Μηχανικών»,  οργάνωσε Ομάδας Εργασίας με θέμα «Συμβολή στη Συγκρότηση Εναλλακτικού Μοντέλου Πολιτικής - Οικονομικής Οργάνωσης από τα Κάτω».

Μια πολύ καλή πρωτοβουλία, στην οποία και θα συμμετέχω άμεσα.

Βελτιωμένα Προϊόντα και Δυναμικότερη Παρουσία της ΒΙΟ.ΜΕ., με «εργαλείο» το Ηλεκτρονικό της Κατάστημα

Καλά τα νέα για την ανακτημένη ΒΙΟ.ΜΕ., η οποία ήρθε για να μείνει: όταν μιλάμε για προβλήματα και εναγωνίως αναζητούνται λύσεις –που μάλλον είναι δυσεύρετες, η ΒΙΟ.ΜΕ. έφτιαξε ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ, αύξησε σημαντικά τις πωλήσεις της, βελτίωσε τα προϊόντα της και  προσέλαβε και 4 νέους εργαζόμενους.

Στην κατεύθυνση της δυναμικότερης παρουσίας της ΒΙΟ.ΜΕ., σημαντικός αναδεικνύεται ο ρόλος του Ηλεκτρονικού Καταστήματος (e-shop), το οποίο ξεκίνησε στις 15 Φλεβάρη του 2016, 3 χρόνια από τη μέρα που ξεκίνησε  η παραγωγή  στο ανακτημένο εργοστάσιο της ΒΙΟ.ΜΕ. κάτω από εργατικό έλεγχο.

Μέσα στους δυόμιση πρώτους μήνες λειτουργίας του, μέσω του e-shop οι παραγγελίες εκτινάχθηκαν στις 1000, από το σύνολο της χώρας, ακόμα και από απομακρυσμένα νησιά και μικρά χωριά.

Για την καλύτερη εξυπηρέτηση των πελατών στην Αθήνα και την Θεσσαλονίκη, προκρίθηκαν συνεργασίες με ποδηλατικά courier, που δεν αντιμετώπιζαν προβλήματα «μποτιλιαρίσματος» και «περιορισμένων χώρων στάθμευσης», επιλέγοντας συνειδητά η μεταφορά των προϊόντων να γίνεται με φιλικό προς το περιβάλλον τρόπο, καθώς και σε συνεργασία με νέους και ορεξάτους ανθρώπους.

Η ιδιαίτερα θετικά αποτελέσματα του e-shop έδωσαν τη δυνατότητα για τη δημιουργία μίας νέας θέσης εργασίας, ειδικά για αυτό, ενώ τους έδωσε και τη δυνατότητα να επενδύσουν στην παρασκευή νέων οικιακών προϊόντων που συνδυάζουν μεγάλη καθαριστική ισχύ και οικολογικό χαρακτήρα, καθώς και επαγγελματικών για χρήση σε ξενοδοχεία, εστιατόρια και café-bar.

Αποτελέσματα και ρεαλιστικές λύσεις, κόντρα στην κρίση …

Στην Αυγή για ΕΝ.ΚΛΩ.: Ε.Ε. και Τράπεζες Eμποδίζουν τους Εργαζόμενους να πάρουν τον Έλεγχο

Στην πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των τραπεζών, αλλά και στα συμφέροντα του εγχώριου βιομηχανικού λόμπι προσκρούει η προσπάθεια των εργαζομένων της ΕΝ.ΚΛΩ. να πάρουν το εργοστάσιο στα χέρια τους και να γίνουν το τρίτο αυτοοργανωμένο εγχείρημα μετά τη ΒΙΟΜΕ και τους Ρομπέν ...

Εγώ πάλι γιατί αισθάνομαι ότι ζω τη «Μέρα της Μαρμότας»;

Άρθρο στην Εφημερίδα Αυγή, σε ρεπορτάζ Κώστα Παπαντωνίου.

Εκδήλωση του ΕΒΕΑ: «Αφήστε μας να δουλέψουμε, αφήστε μας να παράγουμε»

Αγωνία, οργή, αμηχανία αλλά και θέληση να αντιμετωπίσουν την επαπειλούμενη καταστροφή του πρωτογενούς τομέα στην Ελλάδα εξέφρασαν οι παραγωγοί επτά εκλεκτών ελληνικών προϊόντων σε εκδήλωση στο ΕΒΕΑ. Το κρασί, η μπύρα, η μαστίχα, ο κρόκος, το κρέας, το γάλα και το ελαιόλαδο εκπέμπουν SOS

Ο Γιώργος Τούμπος, πρόεδρος Μαστιχοπαραγωγών Χίου

Της Κική Τριανταφύλλη

Τα τελευταία χρόνια παράγονται στην Ελλάδα εκλεκτά αγροτικά και κτηνοτροφικά προϊόντα, η προχειρότητα όμως με την οποία αντιμετωπίζει το κράτος τον πρωτογενή τομέα καθώς και τα νέα εμπόδια που βάζει η κυβέρνηση, κυρίως με την επιβολή νέων φόρων, οδηγούν την ελληνική παραγωγή με μαθηματική ακρίβεια στην αυτοκτονία. Πώς όμως είναι δυνατόν τόσο σπουδαίοι παραγωγοί προϊόντων όπως το κρασί, η μπύρα, η μαστίχα, ο κρόκος, το κρέας, το γάλα και το ελαιόλαδο να μην μπορούν να  προτείνουν λύσεις στα προβλήματα; Λύσεις υπάρχουν αλλά δεν εισακούονται, λένε οι ίδιοι, υποστηρίζουν μάλιστα ότι αν δεν δοθούν άμεσα ο πρωτογενής τομέας παραγωγής στην Ελλάδα θα οδηγηθεί  στην αυτοκτονία. Μπορείτε να φανταστείτε κάτι χειρότερο για τη χώρα μας;

Ο Βόλος - Το 1902, χωρίς το κτίριο «Παπαστράτου»

Βόλος. Με τη σημαντική βιομηχανική παραγωγή του –τότε που υπήρχε ακόμα βιομηχανία στη χώρα μας- και τα ξεχωριστές αναμνήσεις του παρελθόντος, που ίσως δώσουν και το στίγμα, τη δυναμική του μέλλοντος.

Τα βιομηχανικά κτίρια. «Σκελετός» των αναμνήσεων αυτών. Και ανάμεσα σε αυτά, επιβλητικό, κυρίαρχο θα έλεγα, το κτίριο του Παπαστράτου.

Πως θα ήταν η πόλη χωρίς αυτό; Δεν μπορώ να φανταστώ. Κατάφερα όμως να δω πως ήταν η πόλη πριν την ανέγερσή του, το 1926, από τη φωτογραφία που ανήρτησε το VOLOSMAGNISIA.WORDPRESS.COM

Η φωτογραφία τραβήχτηκε το 1902 και ανήκει στον Σ. Στουρνάρα, από το αρχείο του ΔΗ.Κ.Ι. Χωρίς του Παπαστράτου, που δεσπώζει στην πόλη από το 1926 και μετά, η γωνιά αυτή είναι αγνώριστη. Στη θέση αυτή, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΖΩΓΡΑΦΟ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟ, υπήρχαν αρχικά οι μύλοι του Μουσουρη.

Πάμε παρέα στο Β-Fest 2016, «Θεμελιώνοντας την Ουτοπία», 27-29 Μαΐου στην Πανεπιστημιούπολη

Μάης – Ιούνης: το δίμηνο των εκδηλώσεων, που περιμέναμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον να ταράξει λίγο την αδικαιολόγητη ηρεμία των προηγούμενων μηνών, με την ελπίδα ότι θα μας βοηθήσουν να συνειδητοποιήσουμε παραγωγικότερα την απώλεια των προηγούμενων προσδοκιών μας.

Με ενδιαφέρουσες εκδηλώσεις, συζητήσεις, συναντήσεις, δρώμενα.

ΠΣΚ και Αθήνα οι περισσότερες, αλλά με χαρακτηριστική χωρική διασπορά: νομική –προς Κολωνάκι μεριά- εψές και προχθές, Ζωγράφου το επόμενο, Ακαδημία Πλάτωνος το μεθεπόμενο. Μας φτιάχνουν ένα ενδιαφέρον πρόγραμμα. Δεν μας μένει παρά να διαλέξουμε την κατάλληλη παρέα και τον ευχερέστερο τρόπο να φτάσουμε εκεί …

«Συνομιλία» μέσω ανακοινώσεων πρ. εργαζομένων ΕΝΚΛΩ και ΚΛΩΘΩ για το εγχείρημα επαναλειτουργίας της ΕΝΚΛΩ

Μια ιδιόρρυθμη συνομιλία παρατηρήσαμε αυτές τις μέρες ανάμεσα στους πρώην εργαζόμενους και νυν απολυμένους της ΕΝΚΛΩ και στο  Σωματείο Εργατών και Εργατριών Κλωστοϋφαντουργίας Ναούσης «Η ΚΛΩΘΩ». 

Ιδιόρρυθμη γιατί κατά τη γνώμη μου θα έπρεπε να αποτελούσε κοινό αντικείμενο διαλόγου και συζήτησης και άμεσης πληροφόρησης και όχι «ενημέρωση μέσω του τύπου».

Ιδιόρρυθμη γιατί δεν επικεντρώνει στο κρίσιμο ζήτημα, πως δηλαδή θα εξασφαλιστεί το δικαίωμα στην εργασία και η βιωσιμότητα οποιασδήποτε λύσης προκριθεί. Τελικά θέλουμε να έχουν σίγουρη απασχόληση και αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης οι εργαζόμενοι που χάσανε τη δουλειά τους εξαιτίας λανθασμένων ή/και ύποπτων χειρισμών και επιλογών της προηγούμενης εργοδοσίας; Ή το αίτημά μας είναι η «προνοιακού» τύπου χρηματοδότηση –σε βάθος χρόνου- κάποιων ανέργων;

Στη συνέχεια μπορείτε να διαβάσετε –ολόκληρες και ασχολίαστες- τις δύο ανακοινώσεις. Τα συμπεράσματα δικά σας.

11 Προτάσεις για τη νέα Γενική Γραμματεία Ψηφιακής Πολιτικής: Ευκαιρία για μια Νέα Αρχή

Η ΕΕΛ/ΛΑΚ από το 2008 που ιδρύθηκε, σε συνεργασία με τα ΜΕΛΗ της και με φορείς της Κοινωνίας των Πολιτών, συμμετέχει ενεργά στην διαμόρφωση προτάσεων πολιτικής προς την πολιτεία και τα κόμματα για την ενίσχυση της ανοιχτότητας στη Δημόσια Διοίκηση και την προάσπιση των ψηφιακών δικαιωμάτων στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Ορισμένες από τις προτάσεις που είχε καταθέσει η ΕΕΛ/ΛΑΚ στο παρελθόν έχουν ενσωματωθεί στους νόμους 3861/2010 για τη Διαύγεια, τον 3882/2010 για τα Γεωχωρικά Δεδομένα, τον 3979/2011 για την Ηλεκτρονική διακυβέρνηση, τον 4305/2014 για τα ανοιχτά δημόσια δεδομένα και στο ΠΔ 28/2015 που κωδικοποιεί τη νομοθεσία για την ανοιχτή πρόσβαση.

Η κατάθεση του σχεδίου νόμου για τη νέα Γενική Γραμματεία Ψηφιακής Πολιτικής (ΓΓΨΠ), είναι ένα σημαντικό βήμα για τη συγκρότηση μιας εθνικής ψηφιακής πολιτικής με γνώμονα τη διαφάνεια, τη συμμετοχή των πολιτών και την προστασία των ψηφιακών δικαιωμάτων και των ψηφιακών κοινών.

ΙΝΕ ΓΣΕΕ και Δημήτρης Παϊταρίδης - «Η εξέλιξη της παραγωγικότητας και οι επιπτώσεις στην ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας»

Μια ακόμα σημαντική μελέτη μας προσφέρει δωρεάν το Ινστιτούτο Εργασίας ΓΣΕΕ. Πρόκειται για τη δουλειά του Δημήτρη ΠαΪταρίδη, που εκδόθηκε τον Νοέμβριο του 2015, στα πλαίσια του Παρατηρητηρίου Οικονομικών και Κοινωνικών Εξελίξεων. 

Τίτλος της : «Η εξέλιξη της παραγωγικότητας και οι επιπτώσεις στην ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας».

Εφημερίδα των Συντακτών: Μοναδικοί εργοδότες οι αναγνώστες μας

του Νικόλα Βουλέλη (*)

Η «Εφημερίδα των Συντακτών» συμπλήρωσε 40 μήνες κυκλοφορίας και καταγράφεται ήδη στην Ιστορία του ελληνικού Τύπου ως η μοναδική συνεταιριστική εφημερίδα, που όχι μόνο άντεξε τον πόλεμο που εξαπέλυσαν εναντίον της από την πρώτη στιγμή, αλλά διεκδικεί μία από τις πρώτες θέσεις σε πανελλαδική κυκλοφορία. Η εφημερίδα μας είναι πραγματικά ένα πρωτοφανές εκδοτικό εγχείρημα και ταυτόχρονα ένα ανεπανάληπτο και συνεχώς εξελισσόμενο πείραμα σε συνθήκες αγοράς, δηλαδή μέσα στον σκληρό ανταγωνισμό των κατεστημένων εφημερίδων.

Η έκδοση της «Εφημερίδας των Συντακτών» προκάλεσε κυριολεκτικά μιαν επανάσταση πλουραλισμού στον χώρο των μέσων ενημέρωσης. Ταυτόχρονα η σταθερή άνοδος της κυκλοφορίας της είναι μια σημαντική εκδοτική επιτυχία σε συνθήκες γενικευμένης κρίσης και σταθερής κυκλοφοριακής πτώσης των εφημερίδων πανελλαδικής εμβέλειας.

Μεταξουργείο – Παραγωγική και Πολιτιστική Συνοικία

Το Μεταξουργείο, ή για άλλους η συνοικία του Κεραμικού, τα τελευταία χρόνια βρίσκεται στο προσκήνιο πολύ αξιόλογων δράσεων ανάπτυξης και από τη μεριά της επίσημης πολιτείας και φορέων αλλά και από την πλευρά της αυτόνομης ή και αυθόρμητης πρωτοβουλίας κατοίκων, επαγγελματιών, θαμώνων ή συλλογικοτήτων - σε αντίθεση με το γειτονικό υποβαθμισμένο Γκάζι της μαζικοποίησης.

Προφανώς όλοι διακρίνουν τη προνομιακότητα του τόπου αυτού, λόγω της θέσης του σε σχέση με το αθηναϊκό κέντρο αλλά των οροσήμων μακράς ιστορίας που είναι εγγεγραμμένα στην περιοχή. Τα παραπάνω προσελκύει επιπλέον το ελευθεριακό ύφος της περιοχής, τα χαμηλά ενοίκια, η ομαλή και γόνιμη πολυπολιτισμική συνύπαρξη. Ταυτόχρονα όμως είναι αισθητή και η μυρωδιά της κοινωνικής κατάπτωσης και ανομίας που την απείλησε και στην οποία αντιστέκεται στοχεύοντας σε υγιέστερη αστική εξέλιξη.

Οι προτάσεις είναι πολλές, μετρούν σημαντικές επιτυχίες και προοιωνίζουν καλό μέλλον.

Η Ζωγραφιά Γιακουβάκη είναι Κοινωνιολόγος και είναι εθελόντρια στην ανθρωπιστική οργάνωση Fair Planet στην ιστοσελίδα της οποίας δημοσιεύθηκε το παρόν άρθρο.

Oι Δημόσιοι – Ελεύθεροι Χώροι είναι Κοινά Αγαθά

Του Πάνου Τότσικα

Oι δημόσιοι – ελεύθεροι χώροι κοινά αγαθά

Το νερό, ο ήλιος, ο αέρας, τα ποτάμια, η θάλασσα, θεωρούνται σήμερα «κοινά αγαθά». Ανήκουν σε όλους. Τα βουνά, οι ακτές, οι παραλίες, η γη, ήταν κάποτε «κοινά αγαθά». Σήμερα, ένα μεγάλο μέρος τους, δεν είναι πλέον. Ανήκουν είτε στο κράτος, σε διάφορους κρατικούς φορείς, στην εκκλησία κλπ, είτε σε ιδιώτες, σε ιδιωτικές εταιρίες και επιχειρήσεις.    

Η ύπαιθρος, ο «υπαίθριος χώρος», επίσης ήταν κάποτε «κοινό αγαθό». Η οργανωμένη καλλιέργεια της γης, η επέκταση της γεωργίας και της  κτηνοτροφίας είχε ως αποτέλεσμα την ιδιωτικοποίηση ενός σημαντικού τμήματος του εδάφους.

Συνεταιριστικά Παγωτά σε ΑΤΜ

Ο κτηνοτροφικός συνεταιρισμός «ΘΡΑΚΩΝ ΑΜΝΟΣ» εγκαινιάζει μονάδα παστερίωσης των προϊόντων του ενώ στους αυτόματους πωλητές (ΑΤΜ), που ετοιμάζεται να εγκαταστήσει σε Αλεξανδρούπολη και Κομοτηνή, εκτός από κατσικίσιο γάλα θα διαθέτει και παγωτό. 

Τα ΑΤΜ του συνεταιρισμού θα διαθέτουν επί 24ώρου βάσεως στους καταναλωτές φρέσκο παστεριωμένο κατσικίσιο γάλα σε προσιτές τιμές.

Προσφυγόπουλα δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί σε εργοστάσια παραγωγής επώνυμων ρούχων στη Σμύρνη

Παιδιά πρόσφυγες, κυρίως από τη Συρία, δουλεύουν σε εργοστάσια παραγωγής επώνυμων ρούχων στην περιοχή της Σμύρνης στην κυριολεξία για ένα κομμάτι ψωμί.

Παιδική Εργασία: Φωτογραφία από το Μπαγκλαντές

Κάθε χάραμα από τη συνοικία του Μπασμανέ, ξεκινούν μικρά τουριστικά λεωφορεία με επιβαίνοντες παιδιά πρόσφυγες. Είναι παιδιά οικογενειών κυρίως από τη Συρία που έχουν εγκλωβιστεί στη Σμύρνη, αφού ούτε στην Ευρώπη μπορούν να περάσουν αλλά και ούτε στη Συρία θέλουν να επιστρέψουν. Παιδιά φτωχών οικογενειών, οικογενειών χωρίς χρήματα αφού μετά από χρόνια αφ’ ότου έφυγαν από τη Συρία, έχουν εξαντληθεί οικονομικά. Αλλά και αυτοί που είχαν χρήματα, αυτά τελείωσαν έπειτα από χρόνια περιπλανήσεων αλλά και προσπάθειες περάσματος στην Ευρώπη που απέτυχαν.

Η Αρωματοποιία Γ. Λεζεν & ΣΙΑ (Geo Le Jeune] και τα Μυροπωλεία του Πειραιά

Ένα ιδιαίτερο και πρωτότυπο  αφιέρωμα, με πλούσιο φωτογραφικό υλικό, βρήκα στο MLP BLO-G-SPOT ,το blog του MLP από το 2009, όπως χαρακτηριστικά παρατηρεί ο μπλόκερ.

Ενδεικτική Διαφημιστική Καταχώρηση από τον πειραϊκό Τύπο του 1905

 Εκεί, μαθαίνω ότι «από τα τέλη του 19ου αιώνα και ως τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα, δίχως αμφιβολία η καλή πειραϊκή κοινωνία, ήτοι η μεσαία (αστική) τάξη και οι πλούσιοι βιομήχανοι, εργοστασιάρχες, εφοπλιστές, έμποροι κτλ, τείνουν να ακολουθήσουν ξενόφερτες εκ Δύσης επιταγές τόσο όσον αφορά τις ενδυματολογικές τους προτιμήσεις όσο και ως προς την κοινωνική συμπεριφορά τους.

Η Μεταλλευτική Ιστορία της Μήλου

Ο MILOTERRANEAN.GR είναι ένας καλά στημένος διαδικτυακός τόπος, για τη μεταλλευτική ιστορία της Μήλου, στον οποίο μπορείτε να βρείτε Χάρτες, με αναλυτική ξενάγηση, στοιχεία για τα Πετρώματα και τα Ορυκτά του νησιού, άλλο σχετικό πληροφοριακό υλικό.

 Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει ο Πίνακας που ακολουθεί, που τον αλίευσα από εκεί, με τις σημαντικότερες ιστορικές στιγμές, ως προς την ανάπτυξη της μεταλλευτικής στο νησί της Μήλου:

Ο «Xώρος» σήμερα

του Σίμου Ανδρονίδη

O χώρος ως έννοια και ως υλικότητα είναι πολύ σημαντικός για την κατανόηση του εύρους της κεφαλαιοκρατικής κρίσης. Η ίδια η κεφαλαιοκρατική κρίση νοούμενη ως «υλική αποτύπωση» εκδιπλώνεται εντός μίας συγκεκριμένης εδαφικής επικράτειας, μεταβάλλοντας την δομική έννοια του χώρου. Ο χώρος κατακερματίζεται, θρυμματίζεται και μετασχηματίζεται σε «κυψέλη», σε έναν «κυψελοειδή» χώρο ο οποίος βαίνει προς αξιοποίηση και εκμετάλλευση. Η συγκεκριμένη κατάτμηση σε τύποις μικρές χωρικές  «κυψέλες», σε «κουτιά» αντικειμενικής οικονομικής αξίας αλλά έμφορτης υποκειμενικής μνήμης και πράξης δίδει το στίγμα της κρισιακής-χωρικής οριοθέτησης.

Σε αυτό το πλαίσιο, μείζον ρόλο για την οριοθέτηση του χώρου διαδραματίζουν δύο παράμετροι: 

Κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομία: Άμυνα ή Επίθεση;

του Γιώργου Σταμπουλή (*)

Το κίνημα της Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας (ΚΑΛΟ) έχει βαθιές ρίζες στην ιστορία. Από τους Πρωτοπόρους του Rochdale έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι του κινήματος. Οι αρχές τους, ισότητα, αλληλεγγύη, επένδυση στον άνθρωπο και συλλογική - δημοκρατική οργάνωση, αποτελούν τον πυρήνα των αξιών της σύγχρονης ΚΑΛΟ. Το κίνημα γονιμοποιήθηκε στη συνάντησή του με τα μεγάλα κοινωνικά κινήματα, πρωταρχικά το εργατικό και τα κοινωνικά κινήματα του ύστερου 20ού αιώνα (Μάη '68 και μετά).

Στη δεκαετία του 1990 υπήρξε απόπειρα συντηρητικής ηγεμονίας με αιχμή τον νεολογισμό του «Τρίτου Τομέα». Επιχειρήθηκε να περιορισθεί η ατζέντα και ο ρόλος της ΚΑΛΟ, ως απλό συμπλήρωμα μεταξύ του κράτους και της «αγοράς». Στη δική μας αντίληψη, στους περισσότερους δρώντες στην πράξη, η ΚΑΛΟ δεν είναι συμπλήρωμα του συστήματος, αλλά ανταγωνιστικός - εναλλακτικός στον καπιταλιστικό τρόπος παραγωγής.

Το πρώτο Συνεταιρικό Εναλλακτικό Σχολείο της Ελλάδας θα είναι στη Θεσσαλονίκη

Το «Big Bang School» θα λειτουργήσει από τον Σεπτέμβριο του 2017 στο Λάκκωμα Χαλκιδικής

Της Μαρίας Ζαμπέτη

Εκεί που συναντιέται η φύση με την τεχνολογία και την εκπαίδευση βρίσκεται το πρώτο εναλλακτικό δημοτικό σχολείο στην Ελλάδα, με βασικό πυλώνα τους... γονείς.

Από τον Σεπτέμβριο του 2017, το ιδιωτικό δημοτικό σχολείο «Big Bang School» θα λειτουργήσει σε μια έκταση 19 στρεμμάτων στο Λάκκωμα Χαλκιδικής, με δυναμική 300 παιδιών, με δύο τμήματα των 25 μαθητών σε κάθε τάξη, στο οποίο σημαντικό ρόλο θα παίζουν η επαφή με τη φύση, η δημιουργία, αλλά και η χρήση της τεχνολογίας.

Η Διαχείριση της Φύσης και η «Τραγωδία των Κοινών»

Του Σπύρου Ψαρούδα (*)

Η έννοια των «κοινών» έχει πολλές και ενδιαφέρουσες πτυχές. Ο όρος εµφανίζεται σε διάφορα ιστορικά πλαίσια. Πρώτα απ’ όλα, ο όρος συνδέεται µε τις περιφράξεις γης (land enclosure) κατά τη διάρκεια της προ-καπιταλιστικής περιόδου ή στις αρχές του καπιταλισµού στην Αγγλία και τις διαδικασίες πρωταρχικής συσσώρευσης (από τον 16ο αιώνα και µετά). Ξανασυναντάµε τον όρο στις επεξεργασίες από το ιταλικό κίνηµα της εργατικής αυτονοµίας στη δεκαετία του 1960. Ξαναέρχεται στο προσκήνιο τις τελευταίες µία-δύο δεκαετίες, µε το διαδίκτυο, τα λογισµικά ανοιχτού κώδικα, τα δίκτυα οµότιµης παραγωγής, καθώς επίσης, όλο και περισσότερο, στο κίνηµα της εναλλακτικής παγκοσµιοποίησης. Οι Νέγκρι και Χαρντ ανανέωσαν τη συζήτηση γύρω από ανάλογα θέµατα, µε την τριλογία των βιβλίων τους «Αυτοκρατορία», «Πλήθος» και «Κοινοπολιτεία» (Commonwealth).

Σύµφωνα µε µια από τις πιο ενδιαφέρουσες προσεγγίσεις , τα κοινά δεν πρέπει να τα αντιλαµβανόµαστε απλώς ως πόρους για τους οποίους δεν χρειάζεται να πληρώνουµε. Για να αντιληφθούµε τα κοινά πρέπει να συµπεριλάβουµε τρία πράγµατα την ίδια στιγµή. Πρώτα από όλα τα κοινά περιλαµβάνουν κάποιου είδους κοινούς πόρους που γίνονται αντιληπτοί ως µη εµπορευµατικά µέσα για την εκπλήρωση αναγκών των ανθρώπων. Δεύτερον, τα κοινά δηµιουργούνται και διατηρούνται από κοινότητες, που είναι σύνολα από commoners (κοινωνούς), οι οποίοι µοιράζονται αυτούς τους κοινούς πόρους, και καθορίζουν οι ίδιοι τους κανόνες σύµφωνα µε τους οποίους παρέχεται πρόσβαση και χρήση σε αυτούς.

Διήμερο για την Αυτοδιαχείριση και την Άμεση Δημοκρατία: Σαββατοκύριακο, 21 και 22 Μαΐου, στη Νομική

Το Σαββατοκύριακο 21-22 Μαΐου, οργανώνεται στη Νομική Αθηνών, ένα ενδιαφέρον διήμερο για την Αυτοδιαχείριση και την Άμεση Δημοκρατία.

Τίτλος της εκδήλωσης: «Αυτοδιαχείριση και Άμεση Δημοκρατία».

Θα πραγματοποιηθεί στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, στο Αμφιθέατρο Παπαρηγοπούλου , καθώς και στις Αίθουσες Πολίτη και Χατζηδάκη. Η είσοδος θα γίνεται από την οδό Σόλωνος.

Ακολουθεί το πρόγραμμα των Θεματικών Εισηγήσεων και των Εργαστηρίων του Διημέρου:

Καλά νέα από τη Σουηδία: Από το οχτάωρο, περνάμε στο εξάωρο;

του Ντέιβιντ Κράουτς (*)

μετάφραση: Γιάννης Χατζηδημητράκης

Ένας σουηδικός οίκος ευγηρίας φαντάζει, μάλλον, απρόσμενο περιβάλλον για ένα πείραμα σχετικά με το μέλλον της εργασίας. Ωστόσο, μια μικρή ομάδα νοσηλευτών και νοσηλευτριών ηλικιωμένων στη Σουηδία έχει κάνει ριζικές αλλαγές στην καθημερινότητά της, σε μια προσπάθεια βελτίωσης της ποιότητας και της αποτελεσματικότητας της.

Πίνακας της Sigrid Hjertén

 Τον Φεβρουάριο οι νοσηλευτές και οι νοσηλεύτριες άρχισαν να δουλεύουν εξάωρο αντί για οκτάωρο με τον ίδιο μισθό. Είναι η πρώτη ελεγχόμενη δοκιμή μείωσης του χρόνου εργασίας, καθώς η δεξιά πολιτική μετατόπιση στη Σουηδία, μια δεκαετία πριν, είχε ακυρώσει προηγούμενες προσπάθειες διερεύνησης εναλλακτικών λύσεων για τον χρόνο εργασίας.

Έρευνα: Βιομηχανική Αρχαιολογία και Βιομηχανική Κληρονομιά

Η Βιομηχανική Αρχαιολογία είναι μια νέα διεπιστημονική κατεύθυνση έρευνας, που επιγραμματικά θα μπορούσε να οριστεί ως η επιστήμη που ασχολείται με ό,τι απέμεινε από την ανθρώπινη εργασία μέσα στο χρόνο, με στόχο την διάσωση, διαφύλαξη, καταγραφή, αξιολόγηση, αποκατάσταση και επανάχρηση βιομηχανικών μνημείων, ιστορικών τόπων (βιομηχανικων ζωνών), εγκαταστάσεων και μηχανημάτων.

Το βιομηχανικό μνημείο γίνεται η κυριότερη μαρτυρία, που μαζί με τα φωτογραφικά τεκμήρια, τα αρχεία, τις μαρτυρίες, τον τεχνολογικό εξοπλισμό και άλλα, συνθέτουν την πλήρη εικόνα εκείνης της ανθρώπινης δραστηριότητας και της ιστορικής περιόδου κατά την οποία πραγματώθηκε.

Κεν Λόουτς: «Αυτό που συνέβη στη διάρκεια του Ισπανικού εμφυλίου, μας δίνει ένα δείγμα της κοινωνίας που θα μπορούσαμε να κτίσουμε σήμερα.»

Ο Ισπανικός εμφύλιος είναι μια ιστορία γεμάτη πάθος, ελπίδες, συμφωνίες και προδοσίες. Έπρεπε να καταγράψουμε αυτή τη σημαντική στιγμή: μια εποχή όπου οι άνθρωποι πήραν στα χέρια τους τη ζωή τους, έτοιμοι ακόμα και να πεθάνουν για ένα ιδανικό. Πρόκειται για μιαν από τις τελευταίες μεγάλες ιδεολογικές σταυροφορίες.  

Το ζήτημα, λοιπόν, σ΄ αυτή την ταινία δεν ήταν μόνο ν’ ασχοληθούμε με την πολιτική, αλλά και να προκαλέσουμε ανθρώπινα συναισθήματα.

Πέρα από τον Μπέρνι Σάντερς, η υπό εξέλιξη αμερικανική κοινωνική και πολιτική κοσμογονία

Του Γιώργου Μητραλιά

Το θέαμα ενός υποψηφίου για το Δημοκρατικό χρίσμα που σταματάει σε μια απεργιακή φρουρά εργατών και παίρνει το λόγο για να στηρίξει έμπρακτα την απεργία τους, ήταν αρκούντως σπάνιο για να μην περάσει απαρατήρητο από τα ΜΜΕ των Ηνωμένων Πολιτειών.  Αυτό συνέβη την περασμένη Δευτέρα στην Times Square της Νέας Υόρκης, η απεργιακή φρουρά ήταν των 40.000 απεργών του γίγαντα των τηλεπικοινωνιών Verizon, που διεκδικούν συλλογική σύμβαση,  και ο υποψήφιος ήταν βέβαια ο Μπέρνι Σάντερς. 

Προεκλογικό κόλπο ενός ακόμα πολιτικάντη;   Δημαγωγία ; «Λαϊκισμός»;  Όχι, απλώς συνέπεια και συνέχεια στους αγώνες μιας ζωής στο πλευρό των εργαζομένων. Εξάλλου, η αμέσως προηγούμενη φορά που ο Σάντερς είχε κάνει ακριβώς το ίδιο ήταν μόλις πριν λίγους μήνες, τον περασμένο Οκτώβριο, σε μια άλλη απεργιακή φρουρά, στο Μανχάταν εκείνη τη φορά…