“Ο ‘Βραχνός Προφήτης’ (του Θανάση Παπακωνσταντίνου) ήταν η αναστάτωση που είχαμε απόλυτη ανάγκη”

Γιάννης Αγγελάκας, Παύλος Παυλίδης, Φοίβος Δεληβοριάς, Οδυσσέας Ιωάννου, Γιάννης Πετρίδης και Δημήτρης Μυστακίδης μιλούν στο ONEMAN και στον ΚΩΣΤΑ ΜΑΝΙΑΤΗ για τον δίσκο-ορόσημο της ελληνικής μουσικής. 

 

 

Τον Ιούλιο του 2000 η φιγούρα ενός ανώνυμου τελάλη στριμώχτηκε ανάμεσα στα ράφια των δισκοπωλείων και περιμένε. Αυτή τη φορά δεν φώ

ναζε τα νέα, τα κουβαλούσε πάνω του. Είχε στις τσέπες του τους στίχους του Χρήστου Μπράβου, τις κιθάρες του Μπάμπη Παπαδόπουλου, τις φωνές του Γιάννη Αγγελάκα και της Λιζέτας Καλημέρη και κυρίως, τις εμπνεύσεις του Θανάση Παπακωνσταντίνου. Και περίμενε όλα αυτά να τα ανακαλύψουν μόνοι τους οι περαστικοί και οι περίεργοι, το στόμα του το κρατούσε κλειστό. 

Η είδηση όντως κυκλοφόρησε. Ο άγνωστος τελάλης του προηγούμενου αιώνα, με το αυστηρό βλέμμα, απαθανατισμένος από τον Λαρισαίο φωτογράφο Τάκη Τλούπα, ήταν γραφτό του να φέρει σπουδαία νέα, ακόμη και δεκαετίες μετά τον θάνατό του. Και αυτό το σπουδαίο νέο ήταν βέβαια ο ‘Βραχνός Προφήτης’, ο δίσκος ορόσημο που ήταν προορισμένος να ανανεώσει το κουρασμένο ελληνικό τραγούδι.

Αυτόν τον Ιούλιο κλείνουν 20 χρόνια από όταν κυκλοφόρησε ο δίσκος του Θανάση Παπακωνσταντίνου και για την σπουδαιότητά του δεν θα μιλήσουμε εμείς. Καλέσαμε έναν βασικό συντελεστή του δίσκου και τέσσερις ακροατές του, κάπως πιο ειδικούς, να το κάνουν αυτοί για μας.

Γιάννης Αγγελάκας, Παύλος Παυλίδης, Φοίβος Δεληβοριάς, Δημήτρης Μυστακίδης, Γιάννης Πετρίδης και Οδυσσέας Ιωάννου, μοιράζονται μαζί μας τις αναμνήσεις τους και τα συναισθήματα τους για αυτό το ιστορικό album.

Διαβάστε περισσότερα στο ONEMAN.