Ποτέ δεν αισθάνθηκα κάποιο συναισθηματικό δέσιμο με τη γειτονιά μου, τον Χολαργό – αν και έχω περάσει σε αυτή το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου. Ισως γιατί δεν πήγα σχολείο εδώ και δεν έκανα φίλους από τη γειτονιά. Ισως, πάλι, γιατί το μόνο αντικειμενικό ατού της μέχρι την έλευση του μετρό εδώ, το 2010, οπότε και απέκτησε μια κάποια προσωπικότητα, ήταν η γειτνίασή της με τον Υμηττό. Δεν κρύβω πως εξακολουθώ να μη θεωρώ τη γειτονιά μου ιδιαίτερα όμορφη. Τον τελευταίο όμως χρόνο της καραντίνας, που περιπλανήθηκα αρκετά στα στενά της, οφείλω να ομολογήσω πως μου έγινε πιο συμπαθής. Επιπλέον, εκτίμησα περισσότερο από ποτέ άλλοτε το γεγονός ότι υπάρχει ένα ολόκληρο βουνό σε απόσταση αναπνοής και ότι μπορείς (αποκάλυψη για εμένα) να το περπατήσεις. Από την ΜΑΡΙΑ ΚΩΒΑΙΟΥ και την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.
Οι διαδρομές μου στη γειτονιά ξεκινούν, προφανώς, πάντα από το σπίτι μου. Για τους σκοπούς όμως αυτής της βόλτας, σας καλώ να ξεκινήσουμε από τη Μεσογείων, η οποία –λίγοι ίσως το γνωρίζουν– ακολουθεί σε γενικές γραμμές την πορεία μιας σημαντικής αρχαίας οδικής αρτηρίας που ένωνε το αθηναϊκό κέντρο απευθείας με τον Μαραθώνα, προσφέροντας εύκολη πρόσβαση και σε άλλες εύφορες περιοχές των Μεσογείων, από τις οποίες το άστυ προμηθευόταν πληθώρα προϊόντων, όπως λάδι, σιτηρά, οπωροκηπευτικά και κρασί. Αν μάλιστα έρθετε στη γειτονιά με το μετρό, θα έχετε την ευκαιρία να δείτε τις νησίδες του οδοστρώματος της αρχαίας οδού στην έκθεση που φιλοξενείται στη στάση «Χολαργός», μετά τις δεύτερες κυλιόμενες σκάλες, στην έξοδο προς Σταυρό.
Βγαίνοντας από το μετρό, θα στρίψουμε αριστερά για να προμηθευτούμε καφέ από κάποιο από τα στέκια που βρίσκονται στριμωγμένα το ένα δίπλα στο άλλο στο παράπλευρο στενό της Μεσογείων και τα οποία είναι τόσο δημοφιλή ως χώροι διασκέδασης των ντόπιων, και όχι μόνο, που έχουν χαρίσει στο κομμάτι αυτό της λεωφόρου την ονομασία «παραλιακή του Χολαργού». Ακόμα και εν μέσω καραντίνας, δεν χάνουν τους πιστούς θαμώνες τους και το πεζούλι κατά μήκος του πεζοδρομίου, που πρόσφατα απέκτησε και ξύλινη πλάτη, είναι πάντα γεμάτο.
Με καφέ στο χέρι θα προχωρήσουμε προς την πολύβουη αλλά γραφική λεωφόρο Περικλέους για να χαιρετήσουμε τον Περικλή, που λέγεται πως καταγόταν από εδώ και στέκει υπερήφανος (ο ανδριάντας του δηλαδή) στην αρχή της οδού, αν και λίγοι του δίνουν σημασία. Ανηφορίζοντας την Περικλέους –που διασχίζει κάθετα τη γειτονιά και οδηγεί στου Παπάγου (μαζί με τον Χολαργό αποτελούν ενιαίο δήμο)– θα συναντήσουμε το πιο δημοφιλές μπεργκεράδικο της γειτονιάς και των περιχώρων, το Juicy Grill (βάλτε το στα υπ’ όψιν), και λίγο μετά θα στρίψουμε δεξιά στην οδό Ευτέρπης.
Ο Χολαργός δεν είναι προάστιο με αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον. Ελάχιστα κτίσματα σου τραβούν το μάτι, όπως κάποιες χαμηλές κατοικίες των δεκαετιών του ’50 και ’60 –ό,τι γλίτωσε δηλαδή από την αντιπαροχή–, τις οποίες εν είδει παιχνιδιού ξετρυπώνω σε κάθε μου βόλτα και φωτογραφίζω. Η Ευτέρπης έχει κάποιες από αυτές. Εχει όμως και πολύ στενά πεζοδρόμια, που δυσκολεύουν το περπάτημα. Υπομονή μέχρι την όμορφη Κορυτσάς, που ανηφορίζει παράλληλα με την ανατολική πλευρά του άλσους Παπάγου και έχει πεζοδρόμιο ειδικά σχεδιασμένο για… πεζούς.
Ελαφρώς λαχανιασμένοι λόγω της κλίσης, φτάνουμε στο τέρμα του δρόμου και στρίβουμε αριστερά για να συναντήσουμε την Αναστάσεως, που θα μας οδηγήσει στους πρόποδες του Υμηττού, στην οδό Ανατολής. Από εδώ ξεκινάει και η πεζοπορική διαδρομή #2 (Κορακοβούνι – Αγία Ελεούσα), την οποία (αγύμναστη ούσα) θα ακολουθήσουμε μόνο έως ένα σημείο, ίσα ίσα για να εισπνεύσουμε λίγο καθαρό αέρα και να απολαύσουμε τη θέα της πόλης από ψηλά. Επιστρέφοντας στους πρόποδες, στο ύψος του Ομίλου Αντισφαίρισης Χολαργού, επιλέγουμε την Κουντουριώτου με τις απανωτές ανηφόρες και κατηφόρες (υπομονή, όπου να ’ναι τερματίζουμε), που θα μας οδηγήσει στην 25ης Μαρτίου και από εκεί στο τέρμα της Περικλέους, όπου βρίσκονται το δημαρχείο και το άλσος Χολαργού.
Εδώ … Κορακοβούνι!
Μπορεί για κάποιον αγύμναστο σαν και εμένα η πεζοπορική διαδρομή Κορακοβούνι – Αγία Ελεούσα να μοιάζει… βουνό, πρόκειται ωστόσο για τη μικρότερη και πιο φιλική από τις σηματοδοτημένες διαδρομές του Υμηττού, και αξίζει να την περπατήσετε. Ξεκινάει μέσα από άλσος με πεύκα στην οδό Ανατολής και κατόπιν κινείται κυκλικά γύρω από το Κορακοβούνι (το βουναλάκι που ξεκόπηκε από τον υπόλοιπο Υμηττό όταν δημιουργήθηκε η Αττική Οδός) πριν καταλήξει στην εκκλησία της Αγίας Ελεούσας, κοντά στους πρόποδες. Θα βρείτε τη διαδρομή και στην εφαρμογή πλοήγησης για κινητά ΤopoGuide Greece hiking guides, μαζί με πληροφορίες για τη γεωγραφία, τη φύση και τον πολιτισμό της περιοχής.
Οι εύποροι Αθηναίοι παραθέριζαν στη γενέτειρα του Περικλή
Ο Χολαργός ήταν ένας από τους αρχαίους δήμους της Αττικής, τόπος καταγωγής του φημισμένου πολιτικού, ρήτορα και στρατηγού Περικλή, και λέγεται πως ονομάστηκε έτσι από τις λέξεις «χολή» και «αργός» για να περιγράψει ανθρώπους πράους, χωρίς χολή (θυμό) ή ευέξαπτο χαρακτήρα. Αγνωστο αν οι κάτοικοι ήταν όντως έτσι, όπως άγνωστο είναι επίσης αν ο σημερινός δήμος όντως συμπίπτει χωροταξικά με τον αρχαίο. Σύγχρονοι μελετητές θεωρούν πως ο σημερινός Χολαργός αποτελούσε τμήμα του αρχαίου δήμου της Φλύας και πως ο αρχαίος Χολαργός βρισκόταν κάπου κοντά στο σύγχρονο Χαϊδάρι ή στην περιοχή όπου σήμερα βρίσκεται το Iλιον. Ποτέ μάλλον δεν θα μάθουμε την αλήθεια. Το σίγουρο πάντως είναι ότι οι εργολάβοι και βιομήχανοι που το 1926 επέλεξαν την περιοχή για να δημιουργήσουν εξοχικό οικισμό (για την αναψυχή κυρίως των εύπορων Αθηναίων) έκριναν, βασιζόμενοι σε στοιχεία της εποχής, πως ο εύφορος τόπος με τα χωράφια, τα αμπέλια και το πευκοδάσος μάλλον ήταν ο αρχαίος Χολαργός, οπότε κράτησαν το όνομα. Δεν είναι και λίγο να λες πως παραθερίζεις στη γενέτειρα του Περικλή.
Η ανοικοδόμηση του Χολαργού ξεκίνησε το 1928 με την εκπόνηση πολεοδομικού σχεδίου που χώριζε το νέο προάστιο σε εκατό οικοδομικά τετράγωνα και περιλάμβανε χώρο αγοράς (σημερινή πλατεία Δημοκρατίας), θέση ναού (σημερινός Ναός Φανερωμένης), χώρο διδακτηρίων, χώρο ανέγερσης δημοτικού καταστήματος, γυμναστήριο και κεντρικό άλσος. Πρώτος οικιστής της γειτονιάς ήταν ο εργολάβος δημοσίων έργων και συνιδρυτής του προαστίου Παναγιώτης Βουτσινάς –η έπαυλη του οποίου έστεκε κάποτε στη συμβολή των σημερινών οδών Περικλέους και Βουτσινά–, ενώ σύντομα ακολούθησαν και άλλοι εύποροι Αθηναίοι, τα ονόματα των οποίων κοσμούν σήμερα πολλούς από τους δρόμους της συνοικίας.
Δυστυχώς, τίποτα δεν θυμίζει πια τον εξοχικό οικισμό εκείνης της εποχής. Παρ’ όλα αυτά, οι δημόσιοι χώροι του και οι χώροι πρασίνου παραμένουν αλώβητοι χάρη στην πληρότητα του ρυμοτομικού σχεδίου, στα πρότυπα κηπούπολης, που είχαν εμπνευστεί εκείνοι οι πρώτοι οικιστές.\
Πληροφορίες Ταυτότητα διαδρομής: |
Φωτογραφία: Άποψη της διαδρομής Κορακοβούνι - Αγία Ελεούσα στον Υμηττό, που χάρη στον χαμηλό βαθμό δυσκολίας της ενδείκνυται για αρχάριους πεζοπόρους και παιδιά (φωτογραφίες ΜΑΡΙΑ ΚΩΒΑΙΟΥ).
Πηγή: ΜΑΡΙΑ ΚΩΒΑΙΟΥ - ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ , με πληροφορίες από τον ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΟ ΤΟΠΟ του ΔΗΜΟΥ ΠΑΠΑΓΟΥ – ΧΟΛΑΡΓΟΥ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.