Έρευνα: Δεν αρκεί η Παραγωγή ‘Καθαρής’ Ηλεκτρικής Ενέργειας για τον περιορισμό της Κλιματικής Αλλαγής

Δεν αρκεί το «πρασίνισμα» της Ηλεκτρικής Ενέργειας -με την Παραγωγή Ρεύματος από Ηλιακή και Αιολική Ενέργεια, αντί για Άνθρακα και Πετρέλαιο- για να επιτευχθούν οι Κλιματικοί Στόχοι της Συμφωνίας του Παρισιού, που προβλέπουν μέγιστη άνοδος της παγκόσμιας Θερμοκρασίας 1,5 - 2 βαθμών Κελσίου.

Το στοιχείο αυτό προκύπτει από νέα Διεθνή Έρευνα, που δημοσίευσε το ΑΠΕ-ΜΠΕ.  Σύμφωνα με την έρευνα αυτή, που συμμετείχαν και δύο (2) Έλληνες Ερευνητές, ο «καθαρός» Ηλεκτρισμός δεν είναι αρκετός, αν δεν συνοδεύεται από ουσιαστικές μειώσεις των Εκπομπών του Διοξειδίου του Άνθρακα σε άλλους Τομείς, κυρίως το Βιομηχανικό, το Μεταφορικό και τον Κατασκευαστικό.

Στην περίπτωση που δεν συμβεί αυτό, ακόμα και αν η Ηλεκτροπαραγωγή βασίζεται κυρίως στις Εναλλακτικές Μορφές Ενέργειας, η χρήση των Ορυκτών Καυσίμων από τις Βιομηχανίες, τα Μέσα Μεταφοράς και τα Κτίρια (ιδιαίτερα για τη Θέρμανσή τους) θα συνεχίσει να παράγει αρκετές Εκπομπές Διοξειδίου για να θέσουν σε κίνδυνο τους στόχους της Κλιματικής Αλλαγής που έχει ορίσει η Διεθνής Κοινότητα.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Γκούναρ Λούντερερ του Γερμανικού Ινστιτούτου Κλιματικών Ερευνών του Πότσνταμ, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό για θέματα κλιματικής αλλαγής «Nature Climate Change». Στην έρευνα συμμετείχαν η Ζωή Βροντίση του Εργαστηρίου E3MLab (Ενέργειας-Οικονομίας - Περιβάλλοντος) της Σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του ΕΜΠ και ο Κίμων Κεραμιδάς, Αναλυτής Ενεργειακής Οικονομίας στο Κοινό Κέντρο Ερευνών (JRC) της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Η μελέτη είναι η πρώτη που κάνει προβλέψεις εστιάζοντας στις Εκπομπές Διοξειδίου από Τομείς που είναι δυσκολότερο να απαλλαγούν από τον άνθρακα σε σχέση με την Ηλεκτροπαραγωγή, καθώς στην περίπτωσή τους δεν υπάρχουν εξίσου πρόσφορες επιλογές όπως η ηλιακή και η αιολική ενέργεια. Το βασικό συμπέρασμα των επιστημόνων είναι ότι τελικά από αυτούς τους Τομείς και όχι από την Παραγωγή Ηλεκτρισμού θα κριθεί πόσο Διοξείδιο στον τρέχοντα αιώνα θα παραχθεί και θα καταλήξει στην ατμόσφαιρα.

Οι ερευνητές εκτιμούν ότι για να μην ξεπεράσει η άνοδος της θερμοκρασίας τον 1,5 βαθμό Κελσίου (το αισιόδοξο «πλαφόν» της Συμφωνίας του Παρισιού), θα πρέπει να υπάρξουν αρνητικές Εκπομπές Διοξειδίου έως το 2100. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς τους, αν συνεχισθούν οι τωρινές τάσεις, έως το τέλος του 21ου αιώνα οι συνολικές Εκπομπές Διοξειδίου από Βιομηχανίες – Μεταφορές - Κατασκευές θα φθάσουν τους 4.000 γιγατόνους, ενώ δεν πρέπει να ξεπεράσουν τους 200 γιγατόνους για να πιαστεί το όριο του 1,5 βαθμού Κελσίου.

Συνεπώς, τονίζουν οι Ερευνητές, οι σημερινές δεσμεύσεις των Χωρών είναι εντελώς ανεπαρκείς.

Μάλιστα προειδοποιούν ότι, ακόμη και με το αισιόδοξο σενάριο πως οι χώρες θα λάβουν επιπλέον αυστηρά μέτρα, οι Εκπομπές Διοξειδίου από τη Βιομηχανία, τις Μεταφορές και τις Κατασκευές δεν θα πέσουν κάτω από τους 1.000 γιγατόνους Διοξειδίου από το 2016 έως το 2100, δηλαδή θα είναι ακόμη πολύ υψηλές σε σχέση με τους στόχους που έχουν τεθεί.

Στο ΣΥΝΔΕΣΜΟ μπορείτε να βρείτε και να διαβάσετε την Επιστημονική Δημοσίευση.