Ο εφιάλτης της Περσεφόνης στο Ντράφι Πικερμίου. Της Αγγελίνας Μεταξάτου

Ο τελευταίος μικροκαταρράκτης της Αττικής έχει πλέον την τύχη όλων των άλλων καταρρακτών της Αθήνας, θα γίνει ο βοθρόλακκος του Ντραφίου. Από την Δρ. ΑΓΓΕΛΙΝΑ ΜΕΤΑΞΑΤΟΥ  , Βιολόγου - MSc Ωκεανογράφου - MSc Δημόσιας Υγείας - Phd Επιστήμης της Θάλασσας, στο HUFFINGTONPOST GREECE

 

Christopher Kokkalis / 500px via Getty ImagesWaterfall of Penteli

Το παράλληλο σύμπαν της κείμενης νομοθεσίας: Σύμφωνα με το νόμο, ιδιαίτερης σημασίας είναι όσα ρέματα ή χείμαρροι διασχίζουν οικισμούς, καθώς προστατεύονται καθ’ όλη τους την έκταση. Τα ρέματα «δηλαδή οι πτυχώσεις του εδάφους διά των οποίων συντελείται, κυρίως, η απορροή των πλεοναζόντων υδάτων της ξηράς προς τη θάλασσα και οι οποίες αποτελούν επιπλέον φυσικούς αεραγωγούς με την χλωρίδα και πανίδα τους, συνιστούν οικοσυστήματα που έχουν ζωτική σημασία για την ισορροπία του περιβάλλοντος, ιδίως μάλιστα αυτά που διασχίζουν οικισμούς».

Το Κράτος υποχρεούται κατά συνέπεια να διατηρεί τα πάσης φύσεως υδατορέματα στη φυσική τους κατάσταση προς διασφάλιση της λειτουργίας τους ως οικοσυστημάτων.

Παράλληλα η βιοποικιλότητα της χλωρίδας και της πανίδας τους, καθώς και τα άβια στοιχεία τους (νερά, σπηλιές και φυσικό ανάγλυφο) συνθέτουν οικοσυστήματα, ιδιαίτερα ευάλωτα και αναντικατάστατα από οικολογικής και αισθητικής άποψης.

Τα οικοσυστήματα αυτά δημιουργούν τοπία ιδιαίτερου φυσικού κάλλους που, από την αρχαιότητα, φυλάσσονταν ως τόποι ιεροί και επιλέγονταν ως θέσεις ανεκτίμητων μνημείων και ναών. Συνεπώς η διατήρηση και προστασία τους είναι ζωτικής σημασίας για την βιώσιμη ανάπτυξη και το φυσικό κάλλος των περιοχών αλλά και για την δημόσια υγεία. Για όλους τους λόγους αυτούς προστατεύονται τόσο από το εθνικό δίκαιο, όσο και τις διατάξεις των διεθνών συμβάσεων και του Ευρωπαϊκού Δικαίου που έχει υπογράψει η χώρα με προβλεπόμενες ποινές στην περίπτωση παράβασης των όρων τους.

Ας σημειωθεί ότι αυτή η παραγωγή της ανεφάρμοστης και διαδαλώδους νομοθεσίας και δικαίου, στοιχίζει στον πολίτη πολύ ακριβά σε φόρους.

·         Πραγματική κατάσταση. Τα 700 ρέματα της Αττικής και το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας έχουν στο σύνολο τους σχεδόν καταστραφεί, κτιστεί ή επιχωματωθεί, δημιουργώντας μια άνευ προηγουμένου αλλοίωση του τοπίου, συμβάλλοντας στην επιδείνωση του μικροκλίματος, των πλημμυρών και την παραμόρφωση του φυσικού ανάγλυφου.

Στο ρέμα Βαλανάρη στο Ντράφι υπήρχαν πλατάνια, πλούσια βλάστηση με βελανιδιές, ορχιδέες, αρωματικά φυτά και βότανα, αγριομέντα, μυρτιές και πολύχρωμες λαδανιές, μέχρι τις αρχές το 1992 που άρχισαν οι πυρκαγιές. 

Στο ρέμα, ακόμα διαβιούν χέλια και άλλα προστατευόμενα, γηγενή ή ενδημικά, υδρόβια είδη, καθώς και πανέμορφα έντομα όπως πεταλούδες και λιβελούλες, κλπ.

Μετά το 2016 ξεκίνησε η ευρύτατη προβολή του ρέματος από «οικολογούντες» και ανεύθυνα δημοσιεύματα. Ακόμα και η ΕΡΤ2 πρόσφατα παρουσίασε σε εκπομπή της το ρέμα σαν παράδεισο άγριας φύσης, σαν τόπο αναψυχής για καφέ και νυχτερινό κολύμπι. Έτσι, η κατάσταση εκτραχύνθηκε. Η ΕΡΤ2 όπως και πολλές ιστοσελίδες βέβαια, παρέλειψαν να αναφέρουν ότι ο παράδεισος αυτός είναι ευάλωτος και δεν μπορεί να είναι αντικείμενο τουριστικής εκμετάλλευσης χωρίς κανόνες. Επίσης παρέλειψαν να αναφέρουν ότι οι κυβερνήσεις έχουν ήδη καταστρέψει τους 21 καταρράκτες που υπήρχαν στο ανάγλυφο της Αττικής και τα 3 ιστορικά πανέμορφα ποτάμια της που ρέουν πλέον κάτω από μπάζα, δρόμους, υπονόμους και τα υπόγεια, στην Μιχαλακοπούλου, Σταδίου, Κηφισσό, Καλλιρρόης, κλπ.

Το 2018 με την πρωτοβουλία τοπικών παραγόντων δημιουργήθηκε ένα αυθαίρετο μονοπάτι κατάβασης προς το ρέμα και τον καταρράκτη, ιδιαίτερα επικίνδυνο για τους επισκέπτες όσο και καταστροφικό για την πανίδα και χλωρίδα της περιοχής. Τοπικοί παράγοντες διαφήμισαν το τοπίο στο όνομα του τουρισμού στο Πικέρμι. Ανάπτυξη ανεύθυνη και ανέξοδη.

Σημειώθηκαν πολλά ατυχήματα στην κάθοδο, που δεν προβλήθηκαν στα ΜΜΕ. Έγινε ο βιότοπος, σκηνικό γυρισμάτων τηλεοπτικών σειρών και διαφημιστικών ταινιών. Με αποτέλεσμα το οικοσύστημα να υποβαθμίζεται, η κοίτη και ο καταρράκτης να δέχονται σκουπίδια, γκράφιτι, όχληση και καταστροφή των ενδιαιτημάτων των ζώων.

Τα πρανή συνεχώς υποχωρούν και η παρουσία των επισκεπτών συμβάλλει στις κατολισθήσεις μπαζώνοντας την κοίτη που χάνει τη ροή της και γεμίζει η περιοχή κουνούπια και άλλα έντομα. Η ανεξέλεγκτη αυτή παραμονή στο ρέμα και στη λιμνούλα που δημιουργεί ο καταρράκτης, των εκατοντάδων επισκεπτών χωρίς κανονισμούς και έλεγχο, έχει απομακρύνει την ορνιθοπανίδα και καταστρέφει τα ενδημικά υδρόβια είδη και τα ενδιαιτήματά τους.

Η τέως περιφερειάρχης είχε κάνει στο ανάντι του ρέματος, παρεμβάσεις κακότεχνες, ακαλαίσθητες και αντιεπιστημονικές που έβλαψαν σοβαρά την υδροδότηση του καταρράκτη, μείωσαν την ροή του και έβλαψαν πολλά υδρόβια είδη λόγω ανοξίας τη θερινή περίοδο. Αλλά αυτό δεν έφτανε, ούτε οι αρμόδιοι σταμάτησαν ποτέ τα μπαζώματα και τις καταπατήσεις που οι τοπικές αρχές ανέχονται στο ρέμα και στις όχθες του.

Η εσκεμμένη ολιγωρία των αρχών και η ανεύθυνη προβολή ενός βιοτόπου για δωρεάν σκηνικό, πισίνα, κάπνισμα και χαβαλέ, είχε τραγικές συνέπειες. Η καταστρατήγηση της νομοθεσίας, των Ευρωπαϊκών συνθηκών αλλά και της λογικής, συνεχίζεται. Οι κάτοικοι ενεργοποιήθηκαν και προσπάθησαν από το 2019 να ενημερώσουν τις αρχές όλων των επιπέδων. Έτρεξαν, προσπάθησαν αλλά απάντηση καμμία. Κανείς δεν συνεργάστηκε με τους κατοίκους, καμμία οικολογική ή δημοκρατική ευαισθησία.

Μετά την καραντίνα και την προβολή του τοπίου, ένας όχλος εισέβαλε στην λιμνούλα και στο ρέμα με σκυλιά, μπουκάλια, πίτσες και μαγιώ κατά χιλιάδες τις τελευταίες ημέρες σε μια τελείως έρημη μέχρι πρότινος περιοχή.

Η εικόνα είναι εφιαλτική. Χιλιάδες άτομα στοιβαγμένα στα βράχια, στην κοίτη και στους θάμνους έκαναν το τοπίο μέσα σε 15 μόλις μέρες να μοιάζει με αλάνα. Η λιμνούλα γεμίζει ακαθαρσίες, οι κάτοικοι υποφέρουν, η βιοποικιλότητα καταστρέφεται.

Σε ένα χιλιοκαμμένο μικρό βιότοπο που πάλευε να ξαναβλαστήσει και να μαζέψει πίσω την πανίδα του, ο όχλος κάνει «φυσιολατρικά» τσιμπούσια, νυχτερινά «διονυσιακά πάρτυ» και καυγάδες για το κάθε βραχάκι, χρησιμοποιώντας τον γύρω χώρο για τουαλέτα. 

Μπήκε λοιπόν η τέχνη της επικοινωνίας των ΜΜΕ στην εκστρατεία εξαφάνισης και του τελευταίου καταρράκτη της Αττικής με ιδιαίτερη επιτυχία λόγω της άθλιας περιβαλλοντικής συνείδησης του μέσου Έλληνα που διαμορφώνει η τριτοκοσμική παιδεία στη χώρα.

Η κοσμοσυρροή εν μέσω κοροναϊού σε μια ερημική περιοχή μετά από την καραντίνα αφήνει πλήρως αδιάφορη την Πολιτική Προστασία αλλά και όλους τους συναρμόδιους φορείς.

Τα πουλιά κουκουβάγιες, αηδόνια, χελιδόνια, γεράκια, συκοφάγοι, τσαλαπετεινοί και τόσα άλλα χάθηκαν από την καταστροφή και την όχληση. Τα σκυλιά χαλάνε τις φωλιές των μικρών ζώων, χαλούν τα φυτά και τα παιδιά μαζεύουν τις λιγοστές πεταλούδες, τις ορχιδέες και ό,τι βρουν. Είναι μια νεοελληνική αντίληψη για τη φύση. Είναι το κοινό καλό που ο καθένας μπορεί να χαλάει για την δική του απόλαυση.

Η τεράστια δαπάνη σε φόρους που πληρώνει ο πολίτης για να συντηρεί το διοικητικό και νομοθετικό τέρας που λέγεται κράτος και την γραφειοκρατική μέδουσα της ΕΕ, δεν του αποδίδει καμιά προστασία ενάντια στην υποβάθμιση του τόπου που ζει, της καθημερινότητας του, του φυσικού τοπίου.

Ακόμα όμως πιο οδυνηρή είναι η διαπίστωση ότι, τόσοι νέοι άνθρωποι είναι ανεύθυνοι και ανεκπαίδευτοι και συμπεριφέρονται με πρωτοφανή για σύγχρονο λαό, βαρβαρότητα και αμάθεια απέναντι σε ένα τόσο μικρό και ευάλωτο βιοτόπο που προσπαθεί να συνεχίσει να δίνει λίγη ομορφιά και να υπάρχει.

Με την αδιαφορία της περιφέρειας και της αποκεντρωμένης αρχής, αυτός ο μικρός λαβωμένος παράδεισος δεν θα επιβιώσει. Όπως δεν επιβίωσε η πλούσια ομορφιά του κόλπου της Ελευσίνας και του Θριάσιου πεδίου από την υψικάμινο και την καταστροφική αμάθεια και απληστία του νεοέλληνα πολιτικού και πολίτη.

Ο τελευταίος μικροκαταρράκτης της Αττικής έχει πλέον την τύχη όλων των άλλων καταρρακτών της Αθήνας, θα γίνει ο βοθρόλακκος του Ντραφίου και μια μέρα θα το δουν σαν ευκαιρία όλοι οι συναρμόδιοι, για ένα δημόσιο έργο ανάπτυξης.

Κοιμήσου Περσεφόνη στην αγκαλιά της γης….. κανείς δεν σε γνωρίζει πια.

Πηγή: Δρ. ΑΓΓΕΛΙΝΑ ΜΕΤΑΞΑΤΟΥ ,  HUFFINGTONPOST GREECE